Баллада об оружии - Владимир Высоцкий

По миру люди маленькие носятся, живут себе в рассрочку, —

Плохие и хорошие, гуртом и в одиночку.

Хороших знаю хуже я — у них, должно быть, крылья!

С плохими — даже дружен я, — они хотят оружия, оружия, оружия, насилья!

Большие люди — туз и крез — имеют страсть к ракетам,

А маленьким — что делать без оружья в мире этом?

Гляди, вон тот ханыга — в кармане денег нет,

Но есть в кармане фига — взведённый пистолет.

Мечтает он об ужине уже с утра и днём,

А пиджачок обуженный — топорщится на нём.

И с ним пройдусь охотно я под вечер налегке,

Смыкая пальцы потные на спусковом крючке.

Я целеустремлённый, деловитый,

Подкуренный, подколотый, подпитый!

Эй, что вы на меня уставились — я вроде не калека!

Мне горло промочить — и я сойду за человека.

Сходитесь, неуклюжие, со мной травить баланду, —

И сразу после ужина спою вам про оружие, оружие, оружие балладу!

Большой игрок, хоть ростом гном, — сражается в картишки,

Блефуют крупно, в основном ва-банк, большие шишки.

И балуются бомбою, у нас такого нет,

К тому ж мы — люди скромные: нам нужен пистолет.

И вот в кармане — купленный обычный пистолет

И острый, как облупленный знакомый всем стилет.

Снуют людишки в ужасе по правой стороне,

А мы во всеоружасе шагаем по стране.

Под дуло попадающие лица,

Лицом к стене!

Стоять!

Не шевелиться!

Напрасно, парень, за забвеньем ты шаришь по аптекам, —

Купи себе хотя б топор — и станешь человеком!

Весь вывернусь наружу я — и голенькую правду

Спою других не хуже я про милое оружие, оружие, оружие балладу!

Купить бельё нательное?

Да чёрта ли нам в нём!

Купите огнестрельное — направо, за углом.

Ну, начинайте!

Ну же!

стрелять учитесь все!

В газетах про оружие — на каждой полосе.

Вот сладенько под ложечкой, вот горько на душе:

Ухлопали художничка за фунт папье-маше.

Ату!

Стреляйте досыту — в людей, щенков, котят,

Продажу, слава Господу, не скоро запретят!

Пока оружие здесь не под запретом,

Не бойтесь — всё в порядке в мире этом!

Не страшно без оружия — зубастой барракуде,

Большой и без оружия — большой, нам в утешенье, —

А маленькие люди — без оружия не люди:

Все маленькие люди без оружия — мишени.

Большие — лупят по слонам, гоняются за тиграми,

А мне, а вам — куда уж нам шутить такими играми!

Пускай большими сферами — большие люди занимаются,

Один уже играл с «пантерами», другие — доиграются…

У нас в кармане «пушечка» — малюсенькая, новая,

И нам земля — подушечка, подстилочка пуховая.

Кровь жидкая, болотная пульсирует в виске,

Синеют пальцы потные на спусковом крючке.

Мы, маленькие люди, — на обществе прореха,

Но если вы посмотрите на нас со стороны —

За узкими плечами небольшого человека

Стоят понуро, хмуро дуры — две больших войны.

«Коль тих и скромен — не убьют" — всё домыслы досужие,

У нас недаром продают любезное оружие!

А тут ещё норд-ост подул — цена установилась сходная,

У нас, благодаренье Господу, страна пока свободная!

Ах, эта жизнь грошовая, как пыль, — подуй и нет!-

Поштучная, дешёвая — дешевле сигарет.

И рвётся жизнь-чудачка, как тонкий волосок,

Одно нажатье пальчика на спусковой крючок!

Пока легка покупка, мы все в порядке с вами,

Нам жизнь отнять — как плюнуть, нас учили воевать!

Кругом и без войны — война, а с голыми руками —

Ни пригрозить, ни пригвоздить, ни самолёт угнать!

Для пуль все досягаемы, ни чёрта нет, ни Бога им,

И мы себе стреляем и мы никого не трогаем.

Стрельбе, азарту все цвета, все возрасты покорны:

И стар и млад, и тот, и та, и — жёлтый, белый, чёрный.

Опять сосёт под ложечкой, привычнее уже

Убийца на обложечке, девулька в неглиже.

Наш мир кишит неудачниками с топориками в руке

И мальчиками с пальчиками на спусковом крючке!

Кішкентай адамдар бүкіл әлем бойынша жүгіреді, өз төлемдерімен өмір сүреді, -

Жаман мен жақсы, топпен және жалғыз.

Мен жақсыларды нашар білемін - олардың қанаттары болуы керек!

Жаман адамдармен - тіпті мен де доспын - олар қаруды, қаруды, қаруды, зорлық-зомбылықты қалайды!

Үлкен адамдар - Эйс пен Крез - зымырандарға құмар,

Ал кішкентайлар - бұл дүниеде қарусыз не істеу керек?

Қараңызшы, анау ханиға - қалтасында ақша жоқ,

Бірақ қалтада інжір бар - иілген тапанша.

Ол таңертең және түстен кейін түскі ас туралы армандайды,

Ал тігілген күртешеде қылшық.

Мен онымен кешке жеңіл жүремін,

Триггердегі терлеген саусақтарды жабу.

Мен мақсатты, іскер,

Темекі шегілген, қысылған, мас!

Ей, неге маған қадаласың - мен мүгедек емес сияқтымын!

Мен тамағымды суладым - мен еркекке өтемін.

Келіңіздер, ебедейсіздер, менімен бірге ұнтақтау үшін, -

Түскі астан кейін мен сізге қару, қару, қару туралы баллада айтамын!

Үлкен ойыншы, тіпті ұзын бойлы ергежейлі де, карталар үшін күреседі,

Олар үлкен, негізінен барлығын қамтитын, үлкен кадрларды блеф.

Және олар бомбаға әуестенеді, бізде ондай жоқ,

Оның үстіне біз қарапайым халықпыз: мылтық керек.

Ал қалтада - кәдімгі тапанша сатып алды

Және бәріне таныс қабыршақ стилетто сияқты өткір.

Адамдар үрейленіп оң жақта жүгіреді,

Ал біз қару-жарақпен ел кезіп жүрміз.

Бөшкеден құлаған беттер,

Қабырғаға қара!

Тұр!

Қозғалма!

Бекер, балам, сен ұмыту үшін дәріханаларды ақтарасың, -

Өзіңізге кем дегенде балта сатып алыңыз - сонда сіз адам боласыз!

Мен бәрін айналдырамын - және жалаңаш шындық

Мен сүйкімді қарулар, қарулар, қарулар, балладалар туралы басқалардан кем емес ән айтамын!

Іш киім сатып аласың ба?

Оның ішінде біз не болып жатырмыз!

Қаруды сатып алыңыз - оң жақта, бұрышта.

Ал, бастаңыз!

Қане!

барлығы атуды үйренеді!

Қару туралы газеттерде - әр бетте.

Міне, іште тәтті, мынада жанда ащы:

Олар суретшіні бір фунт папье-маше үшін ұрды.

Ату!

Адамдарға, күшіктерге, котяттарға,

Сату, Аллаға шүкір, жақын арада тыйым салынбайды!

Бұл жерде қаруға тыйым салынбағанша,

Қорықпаңыз - бұл әлемде бәрі тәртіппен!

Қарусыз қорқынышты емес - тісті барракуда,

Үлкен және қарусыз - үлкен, бұл бізге жұбаныш, -

Ал кішкентай адамдар қарусыз адамдар емес:

Қарусыз барлық кішкентай адамдар нысана болып табылады.

Үлкендері - пілдерді ұру, жолбарыстарды қуу,

Ал мен үшін де, сіз үшін де - мұндай ойындармен неге қалжыңдаймыз!

Үлкен сфералар болсын - үлкен адамдар айналысады,

Біреуі пантерлермен ойнады, басқалары ойынды аяқтайды ...

Біздің қалтамызда «зеңбірек» бар - кішкентай, жаңа,

Ал жер бізге жастық, мамық төсек.

Қан сұйық, батпақты, храмда пульсирленген,

Терлеген саусақтар триггерде көк түске айналады.

Біз, кішкентай адамдар, қоғамдағы тесікпіз,

Бірақ егер сіз бізге бүйірден қарасаңыз -

Кішкентай адамның тар иығының артында

Олар мұңаяды, мұңды ақымақтар - екі үлкен соғыс.

«Егер сен тыныш және қарапайым болсаң, олар сені өлтірмейді» - бәрі бос болжамдар,

Мұнда жақсы қару сататыны бекер емес!

Содан кейін солтүстік-шығыс соқты - баға ұқсас белгіленді,

Құдайға шүкір, әлі де азат елміз!

О, бұл өмірдің түкке тұрғысыз, шаң сияқты - соққы және жоқ!

Бөлшек-бөлшек, арзан - темекіге қарағанда арзан.

Ал эксцентрлік өмір жұқа шаш сияқты жыртылады,

Триггерді бір саусақпен басыңыз!

Сатып алу оңай болғанша, біз сізбен жақсымыз,

Өмірімізді алып кету түкірумен бірдей, бізге күресуді үйретті!

Айналада және соғыссыз - соғыс, бірақ жалаң қолмен -

Қорқытпау, шеге салмау, ұшақты басып алу үшін емес!

Оқтар үшін бәрі қол жетімді, қарғыс емес, оларға Құдай емес,

Ал біз өзімізді өзіміз атып, ешкімге тиіспейміз.

Түсірілім, толқу, барлық түстер, барлық жастағылар бағынады:

Ал кәрі, жас, анау, анау, және - сары, ақ, қара.

Қайтадан қасықты сорып алды, әлдеқашан таныс

Мұқабадағы өлтіруші, теріскейдегі қыз.

Біздің әлем балта шабатын жеңілгендерге толы

Ал саусақтары триггерде тұрған ұлдар!