Châtenay Malabry - Vincent Delerm

Voici longtemps Elizabeth

Que je n’ai plus de vos nouvelles

Oùavez-vous passéles fêtes

Comment vont Tom et Isabelle

Ici nous avons profité

De la présence des enfants

Et nous avons dépoussiéré

Nos vieux souvenirs de parents

Cécile avait fait des guirlandes

Rouge et dorées pour le vingt-quatre

Un pudding une truite aux amandes

Elle a revu un peu Agathe

Jean-Christophe lui ne change pas

Il a ressorti ses legos

Il vient de signer un contrat

Pour trois années àToronto

Ils sont repartis tout àl'heure

Cécile a cinq heures de trajet

Ils sont repartis tout àl'heure

Et je repensais

Un vendredi après-midi

Nous étions encore àSaint-Cloud

Pierre est rentréet il a dit

J’ai trouvéquelques chose pour nous

Et puis nous sommes arrivés là

Cécile avait cinq ans et demi

En mille neuf-cent quatre-vingt-trois

Ici àChâtenay-Malabry

Je vous écris

Dans le silence qui s’installe

C’est un dimanche après-midi

Je suis assise dans la grande salle

Les murs de Châtenay-Malabry

Les rires du passéme font mal

Ils sont partis avant midi

Chacun a sa vie c’est normal

Je vous écris

Dans les vestiges du jour de l’an

Il y aura des photographies

Que nous mettrons dans l’album blanc

Cécile dira àune amie

Mes parents étaient très contents

Ils vivent àChâtenay-Malabry

Ils s’ennuient un peu maintenant

Voici longtemps Elizabeth

Que je n’ai plus de vos nouvelles

Баяғыда Элизабет

Сенен басқа хабарым жоқ

Демалыс күндерін қайда өткіздіңіз

Том мен Изабель қалай

Міне, біз тиімді пайдаландық

Балалардың қатысуынан

Ал біз шаңды сүрдік

Ата-ана туралы ескі естеліктер

Сесиль гирляндалар жасады

Жиырма төртке арналған қызыл және алтын

Форель бадам пудингі

Ол Агатені біраз көрді

Жан-Кристоф өзгермейді

Ол легосын суырып алды

Ол жай ғана келісімшартқа қол қойды

Торонтода үш жыл

Олар бірден кетіп қалды

Сесильге бес сағат қалды

Олар бірден кетіп қалды

Ал мен қайта ойладым

Жұма күні түстен кейін

Біз әлі Сен-Клауда болдық

Питер үйге келді деді

Бізге бірдеңе таптым

Содан біз сонда жеттік

Сесиль бес жарым жаста еді

Он тоғыз сексен үште

Міне, Шатенай-Малабриде

Мен саған жазып отырмын

Қалыптасқан тыныштықта

Бұл жексенбі күні түстен кейін

Мен үлкен залда отырмын

Шатенай-Малабри қабырғалары

Өткеннің күлкісі ауырады

Олар түске дейін кетіп қалды

Әркімнің өз өмірі бар, бұл қалыпты жағдай

Мен саған жазып отырмын

Жаңа жыл күнінің қалдықтарында

Фотосуреттер болады

Ақ альбомға салатынымыз

Сесиль досына айтады

Ата-анам қатты қуанды

Олар Шатенай-Малабриде тұрады

Олар қазір біраз жалықты

Баяғыда Элизабет

Сенен басқа хабарым жоқ