Atrás Queda el Pueblo - Victor Manuel

Con un saco viejo, dos tristes monedas y un rezo en las labios

Salí una mañana con ojos de niño, abiertos los brazos

Atrás queda el pueblo, la niña morena y los sueños frustrados

Delante caminos, caminos inciertos, caminos amargos

El viejo francisco recita consejos, me extiende su mano

El cura felipe bendice mi frente y le beso la mano

Repican campanas, ya están las beatas moviendo los labios

Me han prometido velar mi camino rezando rosarios

Hay un silencio que rompen los gritos de un niño llorando

Y todo el mundo del pobre al alcalde me estrecha la mano

La abuela solloza, abuelo se crece y le tiemblan los labios

El tren ha partido y el humo envuelve mi pueblo lejano

Ескі қап, екі мұңды тиын, аузында дұғасы бар

Бір күні таңертең баланың көзі ашық, қолым ашық болып шықтым

Қала да, қара шашты қыз да, түңілген армандар да кетті

Алда жолдар, белгісіз жолдар, ащы жолдар

Кәрі Франсиско кеңес айтып, маған қолын созады

Діни қызметкер Фелипе маңдайымнан бата береді, мен оның қолын сүйемін

Қоңырау соғылады, тақуалар қазірдің өзінде еріндерін қимылдатады

Олар маған тәспі дұға ету арқылы жолымды қарауға уәде берді

Жылап жатқан баланың айқайы бұзған тыныштық

Ал кедейден бастап әкімге дейін менің қолымды қысады

Әжей жылайды, атам есейіп, ерні дірілдейді

Пойыз кетті, түтін менің алыстағы қаламды орап алды