До шестнадцати лет - ВИА Пламя, Серафим Сергеевич Туликов

Снова рядом садишься.

Из-за этого я, может,

Двойку схвачу.

И не мне одному ты,

Красивая, снишься,

И к тебе я во сне,

Словно к звездам, лечу.

Выйдем утром в метель,

Выйдем вместе мы, чтобы

Лица ветром обжечь,

Стать в два раза сильней.

Вот такая любовь —

Это вера и верность,

Это счастье двоих

Повзрослевших друзей.

А когда полетим

На другую планету

Мы об этом с любовью

Напишем рассказ.

А пока про любовь

Говорим по секрету:

Только двое о ней

Знают в классе у нас.

Будет путь наш далек,

Будет трудным и длинным.

И таежным костром

Разожжем мы рассвет.

Про такую любовь

Пусть снимают картины

И пускают в кино

До шестнадцати лет!

Сен тағы менің жаныма отыр.

Осыған байланысты мен мүмкін

Мен екеуін аламын.

Ал сен мен үшін жалғыз емессің,

Әдемі, арман

Ал мен саған армандаймын,

Жұлдыздарға ұшып бара жатқандай.

Таңертең қарлы боранға шықайық,

Бірге шығайық

Жүздеріңізді желмен күйдіріңіз

Екі есе күшті болыңыз.

Махаббат деген осы

Бұл сенім мен адалдық

Бұл екеуінің бақыты

Есейген достар.

Ал біз ұшқанда

Басқа планетаға

Біз бұл туралы сүйіспеншілікпен айтамыз

Әңгіме жазайық.

Бұл арада махаббат туралы

Біз жасырын сөйлесеміз:

Ол туралы екі ғана

Олар біздің сыныпта біледі.

Жолымыз алыс болады

Бұл қиын және ұзақ болады.

Және тайга өрті

Таңды жағамыз.

Мұндай махаббат туралы

Оларға суретке түсуге рұқсат етіңіз

Ал маған кинотеатрға баруға рұқсат етіңіз

Он алты жасқа дейін!