Раскалённый шёлк - Verba & Оля Пулатова

В этом неистовом шторме,

Не один хрупкий парус сломан,

Не один упал самолет.

На тропинке с виду спокойной

Погиб не один пешеход.

Я лежу на асфальте-кровати.

Быть хочу легкомысленной феей,

Тупой, бесчувственной куклой,

С нежной кожей, ногами от шеи.

И сегодня я не пойду

Пить вино и нести ерунду

В лихорадочном липком бреду.

Я лежу на асфальте-кровати

В мятом, испачканном платье.

Быть хочу грибом безучастным,

Растением или камнем,

Бессмысленным и прекрасным,

Ухоженным и аккуратным.

Опять пришлось смирить лед и пламя, пламя и лед.

Во мне леденеет всё и горит.

Разве это само пройдет?

Во мне как-то встретились нехорошо две упрямых стихии эти,

Но пока не слепили меня в снежок и мой не развеяли пепел.

Хорошо, что мозг еще цел.

Подо мной раскаленный шелк.

Из тончайших отравленных стрел.

Смятый смысл и рассыпана суть,

Я лежу, пытаясь уснуть

Я стояла в море текилы,

Зажигалкой в дрожащей руке,

Я летела с грузом тротила

В самолете, ушедшем в пике.

Опять наводить пришлось мне мосты между раем и адом

И может быть небо уже взорвалось над неловким таким дипломатом.

И ярость, и нежность сплелись, и метели, и протуберанцы.

И как это вместе собрать, сложить, ведь я же могу поломаться.

Бұл қатты дауылда

Бірден астам нәзік желкен сынған,

Бірде-бір ұшақ апатқа ұшыраған жоқ.

Тыныш көрінетін жолда

Бірден астам жаяу жүргінші қайтыс болды.

Мен асфальт төсекте жатырмын.

Жеңіл пері болғым келеді,

Мылқау, сезімсіз қуыршақ,

Нәзік терімен, мойыннан аяқтары.

Ал бүгін мен бармаймын

Шарап ішіп, бос сөз сөйлеңіз

Қызбалық жабысқақ делирийде.

Мен асфальт төсекте жатырмын

Мыжылған, кірлеген көйлекпен.

Мен немқұрайлы саңырауқұлақ болғым келеді

Өсімдік немесе тас

Мағынасыз және әдемі

Жақсы күтілген және жинақы.

Тағы да мұз бен отты, от пен мұзды бағындыруға тура келді.

Ішімдегінің бәрі қатып, өртеніп барады.

Ол өздігінен кете ме?

Әйтеуір осы екі қыңыр элемент менде нашар кездесті,

Бірақ олар мені қарға айналдырып, күлімді шашып тастағанша.

Мидың әлі бұзылмағаны жақсы.

Астымда қызыл жібек.

Ең жұқа уланған жебелерден.

Мыжылған мағына мен шашыраңқы мән,

Мен ұйықтайын деп өтірік айтып жатырмын

Мен текила теңізінде тұрдым

Қалтыраған қолында оттық,

Мен тротил тиеп ұштым

Сүңгуірге түскен ұшақта.

Маған тағы да жұмақ пен тозақ арасында көпір салуға тура келді

Бәлкім, мұндай ыңғайсыз дипломаттың үстінен аспан жарылып кеткен шығар.

Ашу да, нәзіктік те тоғысты, боран мен көрнекті.

Және оны қалай біріктіру керек, оны біріктіру керек, өйткені мен бұза аламын.