Пластилин - Verba & Оля Пулатова

Вокруг все известно, изведано, чётко и предрешено.

Смешные иллюзии, это мне, правда, ужасно смешно.

Быть может, мы плаваем в жидкости, спим пузырьками в стекле,

Шевелятся щупальца наши, в тумане идем, не ногами и не по земле.

Мир вокруг нас — цветной пластилин, тягучий и вязкий.

Лепятся, перетекая, картины в отличные сказки.

Мир вокруг — пластилин, а я — мастер, пусть и не слишком умелый,

Но лучше пробовать, комкая, чем сомневаться, не зная, что делать.

Вот я занимаюсь как раз построением тоннелей и лестниц

В радужный солнечный мир из гнетущего мира депрессий

Вот слеплен уже мир депрессий, тоннели и лестницы тоже.

А радужный мир не выходит.

Как это лепить?

На что он похож?

Мир вокруг нас — цветной пластилин, тягучий и вязкий.

Лепятся, перетекая, картины в отличные сказки.

Вот мой радужный город растет, постепенно, за площадью площадь.

Лепит каждый из нас свой мираж, в пустоте, продвигаясь на ощупь.

Айналаның бәрі белгілі, белгілі, анық және алдын ала белгіленген.

Күлкілі иллюзиялар, бұл мен үшін өте күлкілі.

Мүмкін біз сұйықтықта жүзетін шығармыз, шыныда ұйықтайтын көпіршіктер,

Шатырларымыз қозғалады, тұманда жүреміз, аяқпен емес, жерде емес.

Бізді қоршаған әлем түсті пластилин, иілгіш және тұтқыр.

Суреттер керемет ертегілерге айналады.

Айналадағы әлем пластилин, мен шебермін, тым шебер болмасам да,

Бірақ не істерін білмей, күмәнданудан гөрі, талпынған дұрыс.

Мұнда мен тек туннельдер мен баспалдақтарды салып жатырмын

Ойпатты күйзеліс әлемінен кемпірқосақ шуақты әлемге

Депрессия әлемі қазірдің өзінде қалыптасып қойған, туннельдер мен баспалдақтар да.

Ал кемпірқосақ әлемі шықпайды.

Оны қалай мүсіндеуге болады?

Ол неге ұқсайды?

Бізді қоршаған әлем түсті пластилин, иілгіш және тұтқыр.

Суреттер керемет ертегілерге айналады.

Міне, менің кемпірқосақ қалам, алаңның артында бірте-бірте өсіп келеді.

Әрқайсымыз өз сағымын, бос жерде, жанасу арқылы ілгерілейміз.