Ледяной лес - Verba & Оля Пулатова

Я лес тончайший изо льда

Сломать боюсь,

К нему я больше никогда

Не прикоснусь.

Ажурно-ледяная тень-

Переплетение льда.

Не приближайся, не задень,

Смотри и наблюдай

Иначе прахом всё пойдет на слом

Разрушен будет хрупкий лед моим теплом.

Всё будет рушиться и течь, тая,

Потоком теплым всё сметая, тая, тая, тая, тая.

Фигурки маленьких людей скользят по льду,

Склонились так, как будто вот-вот пропадут.

Сплелись две ледяных руки, смерзлись-не разорвать,

Но ближе рассмотреть нельзя, особенно дышать.

Иначе прахом всё пойдет на слом

Разрушен будет хрупкий лед моим теплом.

Всё будет рушиться и течь, тая,

Потоком тёплым всё сметая, тая, тая, тая, тая.

Мен мұздың ең жұқа орманымын

Мен сынуға қорқамын

Мен оны енді ешқашан көрмеймін

Мен тиіспеймін.

Ашық мұзды көлеңке

Мұзды тоқу.

Жақын болмаңыз, тиіспеңіз

Қараңыз және қараңыз

Әйтпесе, бәрі босқа кетеді

Нәзік мұзды менің жылуым құртады.

Бәрі құлайды, ағып кетеді, ериді,

Жылы ағыс бәрін сыпырып, еріп, еріп, балқып.

Кішкентай адамдардың мүсіндері мұзда сырғанайды,

Олар жоғалып кете жаздағандай еңкейді.

Екі мұздай қол бір-біріне жабысып, қатып қалды, сынбайды,

Бірақ сіз жақынырақ қарай алмайсыз, әсіресе тыныс алыңыз.

Әйтпесе, бәрі босқа кетеді

Нәзік мұзды менің жылуым құртады.

Бәрі құлайды, ағып кетеді, ериді,

Жылы ағыс бәрін сыпырып, еріп, еріп, балқып.