Guantanamera - Tino Rossi

Guantanamera, ma ville Guantanamera

Guantanamera, ma ville Guantanamera

C'était un homme en déroute

C'était son frère sans doute

Il n’avait ni lieu, ni place

Et sur les routes de l’exil

Sur les sentiers, sur les places

Il s’en allait loin de sa ville

Guantanamera, ma ville Guantanamera

Guantanamera, ma ville Guantanamera

Là-bas sa maison de misère

Etait plus blanche que le coton

Les rues de sable et de terre

Sentaient le rhum et le melon

Sous leur jupon de dentelles

Dieu que les femmes étaient belles

Guantanamera, ma ville Guantanamera

Guantanamera, ma ville Guantanamera

Il me reste toute la terre

Mais je n’en demandais pas tant

Quand j’ai passé la frontière

Il n’y avait rien devant

J’allais d’escale en escale

Loin de ma terre natale

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Ол абдырап қалған адам еді

Бұл оның ағасы болса керек

Оның орны да, орны да жоқ еді

Ал жер аударылған жолдарда

Соқпақтарда, алаңдарда

Ол өз қаласынан кететін болды

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Онда оның қасірет үйі

Мақтадан ақ түсті

Құм мен топырақ көшелері

Ром мен қауынның иісі

Олардың шілтерлі пальтоларының астында

Құдай әйелдер әдемі болды

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Гуантанамара, менің Гуантанамара қаласым

Менде барлық жер қалды

Бірақ мен соншалықты көп сұраған жоқпын

Мен шекарадан өткенде

Алда ештеңе болған жоқ

Мен аялдамадан аялдамаға бара жаттым

Туған жерімнен жырақта