Финал - Тимати, Антон Беляев

Окончен бой, здесь разошлись пути

Время, стой, нам некуда идти

Ты посмотри, как тает новый день

И где найти теперь мне твою тень?

Яркий свет, залпы артиллерии

Я как Гай Юлий Цезарь на рассвете империи

Покорил Олимп, гордо подняв голову

Чтобы удержать его солдаты плавят олово

Видишь кровь на венке, клинок холодный в руке

След предателя красный исчезает во мгле

Никому нельзя верить, если целишься ввысь

Трон не выдержит двоих, так что крепче держись

Я всегда был тщеславным и привык побеждать

Побеждает порой тот, кто умеет ждать

Ты может выстрелил первым, но не факт что попал

Сегодня точно мой день, но может завтра финал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

Где-то там, там внутри меня

Белый храм холодного огня

Ты посмотри, как тает новый день

Где найти теперь мне твою тень?

Танцы под Луною на лезвии ножа

И сколько козырей в колоде знает только судьба госпожа,

А на вершине одиноко и бывает холодно

Пустые разговоры ни к чему, молчанье — это золото

Видишь стаю волков, флаги черного цвета?

Эти белые ночи затянулись на лето

Из тумана под утро руки тянутся к трону

Чужаки у ворот, так что держи оборону

Мне не страшно погибнуть, я боюсь проиграть

Король горы — это статус, его легко потерять

Ты может выстрелил первым, но видишь я не упал

Кровь струится как бархат, в руках острый кинжал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

Шайқас аяқталды, жолдар осында бөлінді

Уақыт, тоқта, барар жеріміз жоқ

Жаңа күннің қалай ерігенін көріп тұрсың

Ал енді мен сенің көлеңкеңді қайдан таба аламын?

Жарқын жарық, артиллерияның оқтары

Мен империяның басындағы Гай Юлий Цезарь сияқтымын

Мақтанышпен басын көтеріп, Олимпты бағындырды

Оны ұстау үшін сарбаздар қалайы ерітеді

Гүл шоқында қанды көресің, жүзі қолында суық

Сатқынның қызыл ізі тұманда жоғалады

Аспанды көздесең, ешкімге сенуге болмайды

Тақ екі ұстай алмайды, мықтап ұстаңыз

Мен әрқашан босқа жүрдім және жеңіске үйрендім

Кейде күте алатын адам жеңеді

Сіз бірінші атқан шығарсыз, бірақ ұрғаныңыз емес

Бүгін менің күнім екені сөзсіз, бірақ ертең финал болуы мүмкін

Және мен бұл туралы әрқашан білетінмін

Финал бізді не күтіп тұр, біз финалды күтеміз

Мұнда әркім өз рөлін ойнайды.

Міне, финал, бұл финал

Бір жерде, менің ішімде

Суық оттың ақ храмы

Жаңа күннің қалай ерігенін көріп тұрсың

Енді мен сенің көлеңкеңді қайдан таба аламын?

Пышақ жүзіндегі ай астында билеу

Палубадағы қанша козир тек тағдырдың ханымы біледі,

Ал шыңында жалғыз және суық

Бос сөз – түкке тұрғысыз, үндемеу – алтын

Қасқырлар тобын, қара жалауларды көріп тұрсың ба?

Бұл ақ түндер жазға созылды

Таңертеңгі тұманнан қол таққа созылады

Қақпада бейтаныс адамдар, сондықтан қорғаныста болыңыз

Мен өлуден емес, жоғалтудан қорқамын

Төбенің патшасы - бұл мәртебе, жоғалту оңай

Сіз бірінші оқ атқан шығарсыз, бірақ менің құламағанымды көріп тұрсыз

Барқыттай аққан қан, Өткір қанжардың қолында

Және мен бұл туралы әрқашан білетінмін

Финал бізді не күтіп тұр, біз финалды күтеміз

Мұнда әркім өз рөлін ойнайды.

Міне, финал, бұл финал

Және мен бұл туралы әрқашан білетінмін

Финал бізді не күтіп тұр, біз финалды күтеміз

Мұнда әркім өз рөлін ойнайды.

Міне, финал, бұл финал