No Closer to Heaven - The Wonder Years

I’m digging up the bones of the failures I’ve buried

I’m pulling out my white flags in varying stages

Of sunbleached and gray

Gonna sew them all together

Gonna fashion their bones into a frame

Tie the flags on a string

Stretched across until they’re wings

I’m no closer to heaven

I clipped a bird with my car on the freeway

He won’t see a burial

And all week long I kept thinking of death

How me and Hemingway share forehead scars

I won’t meet the same fate that he did

In a world that I can’t fix

With a hammer in my grip

I’m no closer to heaven

It feels like the day before something important

It feels like the first snow of the season that sticks

It’s how I’ll always feel like a failure

In the back of my head

No matter where I’ve been

The future feels bright

The glow of the city

Out across the great plains

With the closer I get

The further I feel away

I can stay here in the darkness

Feels like I’m wandering in circles for days

I may never reach the gates

I’ll keep walking anyway

I’m no closer to heaven

Мен көмген сәтсіздіктердің сүйектерін қазып жатырмын

Мен түрлі кезеңдерде ақ жалауларымды алып жатырмын

Күннен ағартылған және сұр түсті

Барлығын бірге тігемін

Олардың сүйектерінен рамка жасайды

Жалаушаларды жіпке байлаңыз

Олар қанат болғанша созылған

Мен аспанға жақын емеспін

Мен автожолда көлігіммен құсты алдым

Ол жерлеуді көрмейді

Және апта бойы мен өлім туралы ойладым

Мен және Хемингуэй маңдайдағы тыртықтарды қалай бөлісеміз?

Мен ол көрген тағдырды кездестірмеймін

Мен түзете алмайтын әлемде

Қолымдағы балғамен

Мен аспанға жақын емеспін

Маңызды нәрсенің алдындағы күн сияқты

Бұл маусымның алғашқы қарындай жасады

Осылайша мен өзімді әрқашан сәтсіздікке               осылай                                                                                                                                                                                                            |

Менің басымның артында 

Қайда болсам да

Болашақ жарқын сезінеді

Қаланың нұры

Үлкен жазықтар арқылы

Мен жақындаған сайын

Мен өзімді алыстатқан сайын сезінемін

Мен бұл жерде қараңғыда қала аламын

Күндер бойы шеңберлерде жүргендей болдым

Мен қақпаларға ешқашан жете алмаймын

Мен бәрібір жүре беремін

Мен аспанға жақын емеспін