The Dying Embers of Life - The Raven Age

As I’m gazing out across the empty shoreline

There are many questions running through my mind

As the waves caress the rocks upon my island

I count the days until I feel them on my skin

Have I become

The very one

The very man I hoped I’d never have to me

Look at me now

I’m here somehow

And I’m surrounded by the weeping of the sea

This cage that I call my home

Never ceases to oppress my sorry soul

The dying embers of life in me are gone

As I lay here growing older

As the night begins to fall and day is fading

Told mantic by the flickering of city lights

But when I lay my mind to rest a dream of freedom

I hope I never have to open up my eyes

The damage done

All hope is gone

This place was built for people never to escape

Beyond these walls

Lies everything

I ever wanted but for now I’ll have to wait

This cage that I call my home

Never ceases to oppress my sorry soul

The dying embers of life in me are gone

As I lay here growing older

This cage that I call my home

Never ceases to oppress my sorry soul

The dying embers of life in me are gone

As I lay here growing older

Мен бос жаға сызығына қарап отырмын

Маған көп сұрақтар                                                      

Толқындар менің аралымдағы тастарды сипап жатқандай

Мен оларды терімде сезінгенше күндерді санаймын

Мен болдым ба?

Дәл сол

Маған ешқашан мұқтаж болмас деп үміттенген адам

Маған қара

Мен әйтеуір осындамын

Мен теңіздің жылауымен қоршалдым

Мен өз үйім деп атайтын бұл тор

Өкініш жанымды жаулау тынымайды

Мендегі өмірдің сөніп бара жатқан шоқтары сөнді

Мен осында жатып қартайдым

Түн                                       

Қала шамдарының жыпылықтауы мантиканы  айтты

Бірақ мен бостандық арманын демалуды ойлаған кезде

Мен ешқашан көзімді ашудың қажеті жоқ деп үміттенемін

Келтірілген зиян

Үміттің бәрі жөндей кетті

Бұл орын адамдар ешқашан қашып кетпеуі үшін салынған

Бұл қабырғалардың арғы жағында

Бәрін өтірік айтады

Мен қалағанмын, бірақ әзірге күтуім керек

Мен өз үйім деп атайтын бұл тор

Өкініш жанымды жаулау тынымайды

Мендегі өмірдің сөніп бара жатқан шоқтары сөнді

Мен осында жатып қартайдым

Мен өз үйім деп атайтын бұл тор

Өкініш жанымды жаулау тынымайды

Мендегі өмірдің сөніп бара жатқан шоқтары сөнді

Мен осында жатып қартайдым