Хозяйка дома снов - The Meto

И я прошу, тебя, река, донеси меня к берегам.

Отпусти, оставь меня там.

Выбрось тело на песок

Я так сильно устал, я наверно не встану

И не смогу дойти сам, к моей хозяйки дома снов.

Она придёт, испачкаясь в иле.

Она увидит меня и застынет.

И все закончиться отныне, Я потеряю прежний след.

Там тихо лес шумит на крае, время навечно замирает

И лишь сама Хозяйка знает, в чём секрет.

Ветер несёт запахи весны, играя

В волосах ее, цвета полной луны.

Она красива, так что кажется я спятил,

Тысячи раз я засыпал в её объятьях.

Я хочу закричать, но в моих лёгких печаль

И Я прошу тебя, прерви молчанье

Мне так неловко сейчас.

Я долго шёл в никуда, я менял сотый план.

Теперь погибну от ран

У тебя на глазах.

Колышется синее платье,

Может это мираж, и я спятил.

Но пусть так, мне наплевать, да.

Эти иллюзии - твой храм.

И я боюсь потерять границу, где сон, где явь,

где пение птиц мне снится.

Я у порога твоего упал бы ниц

Если бы смог очутиться

Там

Где золотом рассвет, красит небеса,

Отражаясь в её глазах

В садах играет май, без начала и конца.

Она прекрасна, но не разглядеть лица

И я прошу тебя, река, донеси меня к берегам.

Отпусти.

Оставь меня там.

Выбрось тело на песок

Ты течёшь не туда, меня несешь в океан,

Я не увижу её там: мою хозяйку дома снов...

Мен сенен өтінемін, өзен, мені жағаға апар.

Жібер, мені сонда қалдыр.

Денені құмға лақтырыңыз

Мен қатты шаршадым, тұрмайтын шығармын

Ал мен өзімді, армандар үйінің қожайынына бара алмаймын.

Ол лайда ластанып келеді.

Ол мені көріп, қатып қалады.

Ал бұдан былай бәрі бітеді, алдыңғы тректен айырыламын.

Онда орман шетінде тыныш сыбдырлайды, уақыт мәңгілікке қатып қалады

Оның сыры неде екенін тек қожайынның өзі біледі.

Жел көктемнің иісін алып ойнайды

Шашында толық айдың түсі.

Ол әдемі, сондықтан мен жындымын деп ойлаймын

Мен оның құшағында мыңдаған рет ұйықтап қалдым.

Айқайлағым келеді, бірақ өкпемде мұң бар

Мен сізден үнсіздікті бұзуыңызды сұраймын

Мен қазір қатты ұялып тұрмын.

Мен көпке дейін ешқайда бармадым, жүздік жоспарды ауыстырдым.

Енді мен жарамнан өліп жатырмын

Көз алдыңызда.

Көк көйлек тербеледі

Бәлкім, бұл сағым, мен жындымын.

Бірақ солай болсын, маған бәрібір, иә

Бұл иллюзиялар сіздің ғибадатханаңыз.

Ал мен шекараны жоғалтып алудан қорқамын, арман қайда, шындық қайда,

Мен құстардың ән салғанын армандаймын.

Мен сенің босағаңда құлап қалар едім

Егер мен сезсем

Ана жерде

Аспанды бояған алтын таң қайда,

Оның көзіне шағылысады

Мамыр бақта ойнайды, басы немесе аяқталуы жоқ.

Ол әдемі, бірақ оның түрін көре алмайсың

Мен сенен өтінемін, өзен, мені жағаға апар.

Жіберу.

Мені сонда қалдырыңыз.

Денені құмға лақтырыңыз

Сіз ағып жатқан жоқсыз, мені мұхитқа апарасыз,

Мен оны ол жерден көрмеймін: менің армандар үйінің ханымы...