Голос ненависти - The Meto

Ты слышишь шаги?

Это время пришло.

Оно путь замыкается в круг.

Следи, о чем хочешь сказать.

Ведь Слово - оружие и пули его не лгут.

Но ты молчал, покидая последний причал,

О как же глупо.

Я вижу тебя насквозь,

И я вижу ходячего трупа.

Посмотри, кем я стал.

Ты помнишь меня другим?

Не было острых клыков, шипы не усыпали спину.

Ты помнишь моё имя?

Ты помнишь, кем я был?

Я наспех придуманный друг, я хранил твой придуманный мир

Я голос теней - голос священный.

(теперь)

Голос ненависти к тебе,

Голос, мешающий спать по ночам,

Голос страданий в твоей голове.

И я стал твоим злым демоном,

Как те, что воют во тьме.

Они были мечтами, были надеждами

И все подчинялись тебе!

И когда причал опустел

Я остался на том берегу

Я смотрел на закат и видел, как ты уплывал к своему маяку

Я слышал пенье сирен, я чуял девятый вал.

Ты плыл за надеждой на свет,

Но встретил тьму и провал.

Считаешь меня сумасшедшим?

Глупец!

Посмотри-ка вокруг!

Ты погубил голос совести,

Руками своих же слуг.

Но время делает круг.

Стреляй!

Стреляй не щадя!

Мой самый последний друг, воюющий против себя.

Ты тысячи раз умирал, бежав от последствий к итогу.

И тысячи раз - провал!

Зачем ты вернулся снова?

Убийца прекрасно знал, какую он платит услугу.

Заточенный острый кинжал теперь не поможет сбежать отсюда.

Смотри на меня, смотри мне в глаза и плачь!

Ты ответишь за всё, за всё, что ты сделал, предатель!

Стража, ну же, взять его, он виновен во всех убийствах

Я вижу тебя насквозь - твоё место во мраке темницы!

Город идёт в резонанс, играя не в том строю

Город сводит с ума, заглушает песню твою.

Город тебе отомстил.

Прощай, мой последний друг!

Закрывается дверь, замыкается круг.

Сіз қадамдарды естисіз бе?

Сол кез келді.

Ол шеңбердегі жолды жабады.

Не айтқыңыз келетінін байқаңыз.

Өйткені, Сөз – қару, оқтары өтірік айтпайды.

Бірақ сен үндемедің, соңғы пирсті тастап,

О, қандай ақымақ.

Мен сені жақсы көремін,

Ал мен жүріп келе жатқан мәйітті көріп тұрмын.

Қараңызшы, мен қандай болдым.

Мені басқаша есіңе түсіресің бе?

Өткір азу жоқ, Арқаны тікенекті шашпаған.

Менің есімім есіңізде ме?

Менің кім болғаным есіңде ме?

Мен асығыс жасалған доспын, мен сенің ойлап тапқан дүниеңді сақтадым

Көлеңкенің үні – киелі үнмін.

(қазір)

Сізге жек көру дауысы

Түнде ұйқыны бұзатын дауыс

Сіздің басыңыздағы азаптың дауысы.

Ал мен сенің зұлым жыныңа айналдым

Қараңғыда айқайлағандар сияқты.

Олар арман болды, үміт болды

Және бәрі саған бағынды!

Ал пирс бос болған кезде

Мен сол жағада қалдым

Мен күннің батуын көрдім және сіздің шамшырақтарыңызға жүзіп бара жатқаныңызды көрдім

Мен сиреналарды естідім, мен тоғызыншы толқынның иісін сезіндім.

Жарық үміті үшін жүздің,

Бірақ қараңғылық пен сәтсіздікке тап болды.

Сіз мені жынды деп ойлайсыз ба?

Ақымақ!

Айналаңызға қараңыз!

Ар-ожданның дауысын өлтірдің

Өз қызметшілерінің қолымен.

Бірақ уақыт шеңбер жасайды.

Ат!

Аяусыз атыңыз!

Менің ең соңғы досым өзіне қарсы күреседі.

Сіз салдарынан нәтижеге дейін мың рет өлдіңіз.

Және мың рет - сәтсіздік!

Неге қайта оралдың?

Өлтіруші өзінің қандай қызмет түрін төлеп жатқанын жақсы білетін.

Ұшталған өткір қанжар енді бұл жерден құтылуға көмектеспейді.

Маған қара, көзіме қарап, жыла!

Бәріне, істеген істеріңе жауап бересің, сатқын!

Күзетшілер, келіңдер, оны алып кетіңдер, ол кісі өлтірулердің бәріне кінәлі

Мен сенен көріп тұрмын – сенің орның зынданның қараңғылығында!

Қала дұрыс емес тәртіпте ойнап, резонансқа түседі

Қала сені жынды етеді, әніңді тұншықтырды.

Қала сенен кек алды.

Қош бол, менің соңғы досым!

Есік жабылады, шеңбер жабылады.