Sanctum Sanctorum - Сурганова и Оркестр

Если ты заповедник посредине пустыни,

Где до сих пор гнездится надежда,

Если ты тот оазис, столь редкостный ныне,

Где бродят странники в белых одеждах,

Если ты среди свалок железного лома

Сохранила свою первозданность,

Это значит, что я хочу быть твоим гостем,

И дай Бог, чтоб не слишком незваным.

Пусти меня к себе!

Открой мне двери в храм, в свой Sanctum Sanctorum.

Я хочу обрести новый мир…

Открой границу мне!

Я не порву твоих тонких струн, видишь, я осторожен.

Я не предам живое огню…

Иногда ты приходишь, неся белую тайну,

Воскрешая во мне человека.

Иногда ты бываешь нереально-случайной —

Последней иллюзией XX века.

У меня было время, чтобы убедиться,

Что иллюзиям свойственно таять.

У меня были шансы потом возродиться,

Всплыв на поверхность из бездны отчаянья.

Пусти меня к себе!

Открой мне двери в храм, в свой Sanctum Sanctorum.

Я хочу обрести новый мир…

Открой границу мне!

Я не помну ковёр твоих трав, видишь, я босиком.

Я не предам живое огню…

Знаю, жизнь коротка, и не хватит отрезка,

Чтоб постичь твою суть до истоков,

Но я вхожу в воду глубочайшей из рек,

Чтоб не помнить отпущенных сроков.

У меня было время, чтобы убедиться,

Что иллюзиям свойственно таять.

У меня были шансы потом возродиться,

Всплыв на поверхность из бездны отчаянья.

Пусти меня к себе!

Открой мне двери в храм, в свой Sanctum Sanctorum.

Я хочу обрести новый мир…

Открой границу мне!

Нет, я не буду стрелять, там птицы, видишь, я безоружен.

Я не предам живое огню…

Шөлдің ортасында қорық болсаң,

Үміт әлі ұялаған жерде

Егер сіз сол оазис болсаңыз, қазір өте сирек,

Ақ халат киген кезбелер қайда,

Егер сіз темір қалдықтарының арасында болсаңыз

өзіндік ерекшелігін сақтап қалды

Бұл сіздің қонақ болғым келетінін білдіреді,

Құдай сақтасын, тым шақырылмаған.

Мені кіргізші!

Маған ғибадатхананың есіктерін ашыңыз.

Мен жаңа әлем тапқым келеді...

Мен үшін шекараны ашыңыз!

Мен сенің жіңішке бауыңды үзбеймін, көресің бе, мен сақпын.

Мен тірілерді отқа бермеймін...

Кейде ақ сырмен келесің

Ішімдегі адамды тірілту.

Кейде сіз кездейсоқсыз -

20 ғасырдың соңғы иллюзиясы.

Менің көз жеткізуге уақытым болды

Бұл иллюзиялар еріп кетеді.

Кейін қайта туылу мүмкіндігім болды,

Үмітсіздік тұңғиығынан жер бетіне көтерілу.

Мені кіргізші!

Маған ғибадатхананың есіктерін ашыңыз.

Мен жаңа әлем тапқым келеді...

Мен үшін шекараны ашыңыз!

Шөптен жасалған кілеміңіз есімде жоқ, көрдің бе, мен жалаңаяқпын.

Мен тірілерді отқа бермеймін...

Білемін өмір қысқа, ал сегмент жетпейді,

Шығу тегіңнің мәнін түсіну үшін,

Бірақ мен ең терең өзендердің суына түсемін,

Мерзімдерді еске түсірмеу үшін.

Менің көз жеткізуге уақытым болды

Бұл иллюзиялар еріп кетеді.

Кейін қайта туылу мүмкіндігім болды,

Үмітсіздік тұңғиығынан жер бетіне көтерілу.

Мені кіргізші!

Маған ғибадатхананың есіктерін ашыңыз.

Мен жаңа әлем тапқым келеді...

Мен үшін шекараны ашыңыз!

Жоқ, мен атпаймын, құстар бар, көрдің бе, мен қарусызмын.

Мен тірілерді отқа бермеймін...