Перрон - Сурганова и Оркестр

Мы прощались на перроне…

Желтым облаком мимозы

Под дождем в окне вагона

Уплывали мои грёзы.

Если здесь уже не нужен,

Значит там твоя дорога,

Где проложены маршруты

Всепрощающего Бога.

Аплодирует осина –

То листвой играет ветер.

Жизнь по-прежнему красива,

И в траве резвятся дети.

С каждым годом все длиннее

Жизнь отбрасывает тени.

У союзников в отряде

Очевиднее потери…

Душу выверну наружу,

Сколько надо жить изгоем

Чтобы с паром отутюжить

Сердце, полное тобою?

Как затвор, щеколда лязгнет!

Кровь застынет под одеждой…

Сердце стонет, сердце клянчит:

Откупорьте мою нежность.

Кто же знает, как там будет,

Первым кто из нас отбудет?

Чей сапог поставит в стремя

Запыхавшееся время?

Раньше нам под одеялом

Дня и ночи было мало!

А теперь тебя, родную,

Я поверх земли целую…

Біз платформада қоштасқанбыз ...

Мимоза сары бұлт

Жаңбырда көлік терезесінде

Армандарым ұшып кетті.

Енді бұл жерде қажет болмаса

Сондықтан сіздің жолыңыз бар

Маршруттар қайда

Кешіруші Құдай.

Аспен қол шапалақтайды -

Жел жапырақтармен ойнайды.

Өмір әлі әдемі

Ал балалар шөпте ойнайды.

Жыл сайын ұзарады

Өмір көлеңке түсіреді.

Командадағы одақтастар

Әлбетте, жеңіліс...

Мен жанымды шығарамын

Қашанға дейін елсіз болып өмір сүру керек

Бумен үтіктеу үшін

Жүрегің саған толы ма?

Жапқыш сияқты, ысырма шырылдайды!

Киімнің астында қан қатып қалады...

Жүрек ыңырсып, жүрек жалынып:

Менің нәзіктігімді шешіңіз.

Қалай боларын кім білсін

Арамыздан кім бірінші кетеді?

Үзеңгіге кімнің етігін салады

Тыныс алу уақыты?

Бұрын жамылғы астында болатынбыз

Күн мен түн аз болды!

Ал енді сен, қымбаттым,

Мен жерді сүйемін ...