Wasted Lands - Suidakra

Tireless I faced my way

The flames still burned

To see the stars and dales

My heart still yearned for

Surrounded by bleakness

Osseous trees seemen to

Seize the silence

A plain of ruins

Winds of dust tried to enshroud

All Remembrance

A doleful figure cowered

At the heart of this wasted lands

His bowed head a mere skull

The yield of dust in his hands

«I dwell beyond all fear

And here in my liefeless claw

Shall grow your given seed

The everlasting flaw "

On the ground of his eyes I

Saw a child drowned in fear

In the deep he beheld the airy play

Of those who can fly while

Fear turned into hate

Woe betide him and his tainted eyes

Seeds of despair won’t grow with tears of dust

So I left this wilted man and his vale of woe

To Resume my own path of dole

Мен өзімнің жолыма ұмтылдым

Жалын әлі де жанып тұрды

Жұлдыздар мен далаларды көру үшін

Жүрегім әлі де аңсады

Айналасы қараңғылықпен қоршалған

Сүйекті ағаштар көрінеді

Тыныштықты ұстаңыз

Қиранды жазық

Шаңды желдер қоршауға  тырысты

Барлығын еске алу

Қайғылы адам шошып кетті

Бұл қаңырап бос жатқан жерлердің ортасында

Оның еңкейген басы жай бас сүйек

Қолында шаңның шығымы

«Мен барлық қорқыныштан тыс өмір сүремін

Міне, жансыз тырнағымда 

Берген тұқымыңды өсірсін

Мәңгілік кемшілік»

Оның көзіне мен

Қорқыныштан батып кеткен баланы көрдім

Тұңғиықта ол әуе ойынын көрді

Уақытша ұша алатындар

Қорқыныш жек көрушілікке айналды

Оған және оның кірленген көздеріне қасірет!

Үмітсіздік тұқымы шаңның көз жасымен өспейді

Сондықтан мен бұл ұрланған адамды және оның қасіретін тастап кеттім

Өзімнің жаман жолымды жалғастыру үшін