Chants Of Lethe - Suidakra

Oh, How well I remember the day

Encircled by trees I was

Grabbing Boughs and whispering fays

Forced to walk on their elfin pathways

Until they led me to a fount at last

I watched into the starlit water

And the lights began to whirl around

Weird eyes glared at me

My mind sabk into the fount

Dark it was there on the ground

But bright and graceful was the light

Of the dancing water sprites

Mute voices sang their songs profound

Tunes frail as their wavy guise

Enswathed me like a silken shine

A glance on the flight of time

To distant realms and stars

Low laid the land of mine

And their everlasting scars

In the deepest depth there was

Fire and source entwined

In days of yore and before

It burned and flowed in our mind

With eyes on the wings of time

I saw the flames increase

The fount fell down into lethe

And within the silken shine

Again I heard the singing fays

Through the mist of time There is no believe

Frail is the Pathway of dreams

For all is drowned in chants of lethe

Aye, I will remember the day

Encircled by Trees I was

Grabbing Boughs and whispering fays

Forced to walk on their elfin path ways

Here I saw how the days would last

О, бұл күн қандай жақсы есімде

Мен ағаштармен қоршалғанмын

Бұттарды ұстап алып, сыбырласып жатқан фейлер

Өздерінің элфин жолымен жүруге  мәжбүр болды

Соңында олар                                                    Ақырында                                                                

Мен жұлдыз жарқыраған суға қарадым

Шамдар айнала бастады

Біртүрлі көздер маған жалт қарады

Менің санам бұлаққа кіріп кетті

Жерде қараңғы болды

Бірақ жарық жарқын және әсем болды

Би билеп жатқан су спрайттарынан

Мылқау дауыстар өз әндерін терең шырқады

Әуендер олардың толқынды кейпіндей әлсіз

Мені жібектей жарқыраған жарқыратып талады

Уақыттың ұшуына  шолу

Алыс аймақтар мен жұлдыздарға

Менің жерім төмен

Және олардың мәңгілік тыртықтары

Ең терең тереңдікте болды

От пен көз біріктірілген

Бұрынғы  күндерде                            

Ол біздің ойымызда өртеп, ағып кетті

Уақыттың қанатында көздермен

Мен жалынның күшейгенін көрдім

Фон Летеге түсіп кетті

Және жібектей жылтырдың ішінде

Мен тағы да файстың әнін естідім

Уақыттың тұманында Сену жоқ

Әлсіз – армандардың жолы

Өйткені бәрі лете әндеріне батып кетті

Иә, күнді есіме аламын

Мен ағаштармен қоршалған болдым

Бұттарды ұстап алып, сыбырласып жатқан фейлер

Элфиндік жолмен жүруге мәжбүр болды

Мұнда күндердің қалай өтетінін көрдім