And Another Cist Looms - Suidakra

So I reel away to a vale

Of cists in front of me

Endless buried names of forlorn games

Wilting I fall to the ground

Unable to reach the gate

The stones on which he lain all knew his name

Fare you well my mother

I shall search your flames

In the four winds of the land

Fare you well my dear son

Never forget the end

I awake by moonlight

Under a lorn tree

A forgotten might

Forces me to the sea

By a lonly seashore

A fair young naiad beholds me

The spray whispers my name

I laud her embrace, my wild young sea

So In desperate longing I take my path

Unable to turn around

A forgotten might lames my will

But in my dreams I can hear her voice

A flame in the dark

A forgotten might makes me chill

By a lonly tree

A fair maiden beholds me

Eyes of soil, a sylvan goddess

Her beauty lames my forlorn heart

Silently the stones whisper a name

I laud her embrace like a fuddled bard

So In desperate…

By a bleak ghastly champaign

A gibbous moon illuminates

Staring eyes in the wind

Burning like infernal blazes

I will never laud her cold embrace

But her flames calls my name

Сондықтан мен Валеға алыстап кетемін

Алдымдағы цисталар

Ессіз ойындардың шексіз көмілген атаулары

Солып-соғып, жерге құладым

Қақпаға жету мүмкін емес

Ол жатқан тастар оның атын білетін

Аман болсын анашым

Мен сенің жалыныңды іздеймін

Жердің төрт желінде

Аман бол, жаным балам

Соңын ешқашан ұмытпа

Мен ай жарығымен оянамын

Шың ағаштың астында

Ұмытылған мүмкін

Мені теңізге  мәжбүрлейді

Жалғыз теңіз жағасында

Әдемі жас найад мені көріп тұр

Спрей менің атымды сыбырлайды

Мен оның құшағын, менің жабайы жас теңізімді мақтаймын

Сондықтан амансыз сағынышпен жолымды аламын

Айналу мүмкін емес

Ұмытылған мүмкін еркімді шаяды

Бірақ мен түсімде оның дауысын естимін

Қараңғыдағы жалын

Ұмытылған нәрсе мені тоңазытады

Жалғыз ағаштың жанында

Әдемі қыз мені көріп тұр

Топырақтың көзі, Сильван құдайы

Оның сұлулығы менің мұңайған жүрегімді әлсіретеді

Үнсіз тастар атауды сыбырлайды

Мен оның құшағын құшақтай бард сияқты мақтаймын

Осылайша үмітсіз…

Көңілсіз сұмдық шампанмен

Ай жарқырайды

Желге қадалған көздер

Тозақтың отындай жанады

Мен оның суық құшағын ешқашан мақтамаймын

Бірақ оның жалындары менің атымды                                                 |