Seven Hundred Elves - Steeleye Span

Seven hundred elves from out the wood

Foul and grim they were

Down to the farmer’s house they went

His meat and drink to share

There was a farmer in the west and there he chose his ground

He thought to spend the winter there and brought his hawk and hound

He brought with him both hound and cock alone he begged to stay

And all the dear that roamed the wood had cause to rue the day

He felled the oak, he felled the birch, the beech nor poplar spared

And much was grieved the sullen elves at what the stranger dared

He hewed him baulks and he hewed him beams with eager toil and haste

Then up and spake the woodland elves: «Who's come our wood to waste?»

Up and spake the biggest elf and grimly rolled his eyes:

«We'll march upon the farmer’s house and hold on him assize

He’s knocking down both wood and bower, he shows us great distain

We’ll make him rue the day he was born and taste of shame and pain.»

All the elves from out the wood began to dance and spring

And marched towards the farmer’s house their lengthy tails to swing

The farmer from his window looked and quickly crossed his breast

«Oh woe is me,» the farmer cried, «The elves will be my guests.»

In every nook he made a cross and all about the room

And off flew many a frightened elf back to his forest gloom

Some flew to the east, some flew to the west, some flew to the north away

And some flew down the deep ravine and there forever stay

Орманнан жеті жүз эльф

Олар сұмдық және сұмдық болды

Олар фермердің үйіне түсті

Бөлісу үшін оның еті мен сусыны 

Батыста бір шаруа бар еді, сол жерде ол өз жерін таңдады

Ол қыстауға ойланып, сұңқары мен аңын әкелді

Ол өзімен бірге ит пен әтешті жалғыз алып келді, ол қалуды өтінді

Орманды аралап жүрген қымбаттылардың бәрі күнді ренжітуге себеп болды

Еменді, қайыңды, букты да, теректі де құлатты

Бейтаныс адамның батылы барғанына күңгірт эльфтер қатты қайғырды

Ол оған бөренелер кесті және ол ынталы еңбекпен және асығыспен бөренелер кесті.

Содан кейін орманды эльфтер тұрып: «Біздің орманымызды ысырап ету үшін кім келді?»

Орнынан                                                                                                                  сөйлеп, көзін                                   сөйледі:

«Біз фермердің үйіне барамыз және оны ұстаймыз

Ол ағашты да, саңылаудан қағып жатыр, ол бізге керемет болып келеді

Біз оны туылған күнін ренжітіп, ұят пен азаптың дәмін таттырамыз».

Орманнан келген эльфтердің барлығы билеп, серуендей бастады

Олар ұзын құйрықтарын тербету үшін фермердің үйіне қарай жүрді

Фермер терезеден қарап, тез кеудесін айқастырып жіберді

«Ой, қасіретке, - деп айқайлады фермер, «эльфтер менің қонағым болады».

Әр бұрышта ол крест жасап, бөлменің бәрін жасады

Көптеген қорқып кеткен эльф орманға қарай ұшып кетті

Біреулері шығысқа, біреулері батысқа, біреулері солтүстікке ұшты

Ал кейбіреулері терең сайдан ұшып, сонда мәңгі қалады