Ned Ludd Part 1 (Inclosure) - Steeleye Span

Ye commons lay free in rude rags of nature

Ye brown heaths be clothed in furs as ye be

My wild eye in rapture adores every feature

Ye are dear as this heart in my bosom to me

O native endearments I would not forsake the

I would not forsake thee for sweetest of scenes

For sweetest of gardens that nature could make me

I would not forsake thee, dear valleys and greens

The injured filds that once were gay

Whre nature’s hand displayed

Long waving rows of willows gray

And clumps of hawthorn shade

Though nature ne’er dropped thee a cloud resting mountain

Nor waterfalls tumble their music so free

Had nature denied ye a bush, tree, or fountain

Ye still had been loved, loved as an Eden by me

But now, alas, your hawthorn bowers

All desolate we see

The spoilers' axe their shade devours

And cuts down every tree

Сіз қалың табиғаттың                                                                                                                  

Қоңыр саулықтар өздеріңдей тон киіп жүріңдер

Менің таңғажайып көзім әрбір мүмкіндікті жақсы көреді

Сен мен үшін кеудемдегі осы жүрек сияқты қымбатсың

О туған мейірімдері мен танымас едім

Ең тәтті көріністер үшін сені қалдырмас едім

Табиғат маған жасаған ең тәтті бақ үшін

Мен сені қалдырмас едім, қымбатты алқаптар мен жасыл желектер

Бір кездері гей болған жараланған филдтер

Табиғаттың қолы көрсетіледі

Ұзын толқынды сұр талдардың қатарлары

Долана көлеңкесінің түйірлері

Табиғат сізге бұлт тынығатын тауды түсірген жоқ

Сарқырамалар да музыканы соншалықты еркін көтермейді

Табиғат сізге бұтадан, ағаштан немесе субұрқақтан бас тартса

Сізді мен әлі де жақсы көрдім, Едемдей жақсы көрдім

Бірақ, енді, өкінішке орай, доланаңыз бағбан болды

Барлығы да қаңырап бос қалды

Спойлерлердің балтасы олардың көлеңкесін жейді

Әр ағашты кесіп тастайды