Ich wollte wie Orpheus singen - Söhne Mannheims

Ich wollte wie Orpheus singen

Dem es einst gelang

Felsen selbst zum Weinen zu bringen

Durch seinen Gesang

Wilde Tiere scharten sich

Friedlich um ihn her

Wenn er über die Saiten strich

Schwieg der Wind und das Meer

Meine Lieder, die klingen nach Wein

Und meine Stimme nach Rauch

Mag mein Name nicht Orpheus sein

Mein Name gefällt mir auch!

Meine Lyra trag‘ ich hin

Bring‘ sie ins Pfandleihhaus

Wenn ich wieder bei Kasse bin

Lös‘ ich sie wieder aus

Meine Lieder sing‘ ich Dir

Von Liebe und Ewigkeit

Und zum Dank teilst du mit mir

Meine Mittelmäßigkeit

Kein Fels ist zu mir gekommen

Mich zu hören, kein Meer!

Aber ich hab‘ dich gewonnen

Und was will ich noch mehr?!

Мен Орфей сияқты ән айтқым келді

Бір кездері жетістікке жеткен

Жартастарды өздері жылатады

оның ән айтуы арқылы

Жабайы аңдар ағылды

Оның айналасында тыныштық

Ол жіптерді сипап жатқанда

Жел мен теңізді тыныштандырыңыз

Менің әндерім шарап сияқты естіледі

Ал менің дауысым түтінге арналған

Менің атым Орфей болмасын

Маған да өз есімім ұнайды!

Мен лирамды алып жүрмін

Оны ломбардқа апарыңыз

Мен қайтадан қолма-қол ақша болған кезде

Мен оларды қайтадан босатамын

Мен саған әндерімді айтамын

Махаббат пен мәңгілік

Сізге алғыс айту үшін менімен бөлісесіз

менің қарапайымдылығым

Маған тас келген жоқ

мені тыңдау үшін, теңіз жоқ!

Бірақ мен сені жеңдім

Ал маған тағы не керек?!