Сказка - Сергей Наговицын

В летнюю погоду на улице улыбка,

Разбивать корыто я не дурачок.

Не мутите воду, золотая рыбка

Мне сегодня точно сядет на крючок.

Коли забоится, а я не заплачу,

Разбросаю сети в Муромском лесу.

Заарканю птицу синюю удачи

И в ажурной клетке к дому принесу.

Ну, а коли птаха не пойдёт в неволю,

Прозябать и слёзы лить не для меня.

Парень я рубаха, я же в чистом поле

Нафиг загоняю горбунка-коня.

Жазда көшеде күлкі бар,

Мен шұңқырды бұзатын ақымақ емеспін.

Суды лайлама, алтын балық

Мен бүгін міндетті түрде ілгері жүремін.

Ол қорықса, бірақ мен жыламаймын,

Мен Муром орманындағы торларды шашамын.

Мен сәттіліктің көк құсын лақтырамын

Ал мен оны ашық торда үйге әкелемін.

Ал, егер құс тұтқынға түспесе,

Өсімдік өсіру мен көз жасын төгу мен үшін емес.

Жігіт мен жейдемін, ашық даладамын

Нафиг Мен өркеш атты айдаймын.