Приговор - Сергей Наговицын

Мне, как сказку, приговор читал судья, а за окнами вовсю февраль свистел,

Говорил, что подрасстрельная статья мне начертит номерочек на кресте.

И я был с ним откровенен и на «ты», он под стол пешком ходил, когда я пел.

Я прошел уже Лубянку и Кресты, когда он за школьной партою сидел.

Я с пеленок знал понятия в делах и с ворами я законными дружил.

Меня мама на этапе родила, когда батю в хате опер уложил.

Покажите мне такие города, те селения, в которых не бывал.

Ну, покажите мне — где не был никогда, где не дрался, где не пел, не воровал.

Я менял, как карты, женщин и дома, а по-пьянке за себя не отвечал,

И по мне частенько плакала тюрьма, так и я, бывало, сам по ней скучал.

И столыпинский, прицепленный в хвосте, поджидает полуночный воронок,

И судья мне, как художник на холсте, вырисовывал последний в жизни срок.

И родная, вся в брильянтах и слезах, до машины провожает, как всегда.

Я к тебе еще вернусь, какой базар, если вышку поменяют на года!

Мне, как сказку, приговор читал судья, а за окнами вовсю февраль свистел,

Говорил, что подрасстрельная статья мне начертит номерочек на кресте.

Судья маған үкімді ертегідей оқып берді, ал терезенің сыртында ақпан ысқырып тұрды.

Түсірілім астындағы мақала мен үшін крестте сан сызатынын айтты.

Мен оған және «сізге» ашық айттым, ол мен ән айтқан кезде үстелдің астында жүрді.

Ол мектеп партасында отырғанда мен Лубянка мен Крестіден өткен болатынмын.

Бесіктегі кезімнен бизнестегі ұғымдарды білдім және заңды ұрылармен дос болдым.

Анам мені әкемді опералардың лашығына жатқызған сахнада дүниеге әкелді.

Маған осындай қалаларды, сен бармаған ауылдарды көрсет.

Ендеше, көрмеген, соғыспаған, ән айтпаған, ұрлық жасамаған жерлеріңді көрсетші.

Мен әйелдер мен үйлерді карта сияқты ауыстырдым, бірақ мас болған кезде мен өзім үшін жауап бермедім,

Ал түрме мені жиі жылататын, сондықтан мен оны өзім сағынатынмын.

Ал құйрығына ілінген Столыпин түн ортасы шұңқырын күтіп отыр,

Ал судья кенептегі суретші сияқты менің өмірімнің соңғы кезеңін салды.

Қымбатты, бәрі гауһар тастармен және көз жасымен, әдеттегідей көлікті шығарып салды.

Мен саған қайтамын, мұнараны бір жылға ауыстырса неткен базар!

Судья маған үкімді ертегідей оқып берді, ал терезенің сыртында ақпан ысқырып тұрды.

Түсірілім астындағы мақала мен үшін крестте сан сызатынын айтты.