Осень (Отдалённый трепет птичьей стаи) - Сергей Наговицын

Отдаленный трепет птичьей стаи

Разбросает пепел теплых дней

И теперь года мои считает

Свора бестолковых голубей.

Тополя давно сменили голос

Напевая теплый нежный звук

Накатила седина на волос

Словно снег запорошил листву.

Эх, осень

Дева старая

Накликает на меня беду

Под багряным золотом

Растаял я

Сидя на скамеечке в саду.

Тишину бродяга гром нарушит

И по телу пробежится дрожь

Добрым жаром душу мне просушит

Моросящий мокрый липкий дождь.

Фонари давно уже погасли

Бродит сизый дым да ветра гул

Осень мне приносит лишь ненастья

Только без нее я не могу.

Эх, осень

Дева старая

Накликает на меня беду

Под багряным золотом

Растаял я

Сидя на скамеечке в саду.

Отдаленный трепет птичьей стаи

Разбросает пепел теплых дней

И теперь года мои считает

Свора бестолковых голубей.

Эх, осень

Дева старая

Накликает на меня беду

Под багряным золотом

Растаял я

Сидя на скамеечке в саду.

Құстардың үйірінің алыстан ұшқаны

Жылы күндердің күлін шашады

Ал қазір менің жылдарым есептелуде

Ақымақ көгершіндердің бір бумасы.

Теректер баяғыда дауысын өзгертті

Жылы нәзік дыбыс

Орамдалған сұр шаш

Жапырақтарды жауған қар сияқты.

О, күз

кәрі қыз

Маған қиындық әкеледі

Қып-қызыл алтын астында

мен ерідім

Бақшадағы орындықта отыру.

Тыныштық қаңғыбас күн күркірейді

Ал денені діріл басып өтеді

Жақсы жылу жанымды құрғатады

Ылғалды жабысқақ жаңбыр.

Жарық әлдеқашан сөніп қалды.

Сұр түтін тарайды, жел соғады

Күз маған тек қолайсыз ауа-райын әкеледі

Мен онсыз өмір сүре алмаймын.

О, күз

кәрі қыз

Маған қиындық әкеледі

Қып-қызыл алтын астында

мен ерідім

Бақшадағы орындықта отыру.

Құстардың үйірінің алыстан ұшқаны

Жылы күндердің күлін шашады

Ал қазір менің жылдарым есептелуде

Ақымақ көгершіндердің бір бумасы.

О, күз

кәрі қыз

Маған қиындық әкеледі

Қып-қызыл алтын астында

мен ерідім

Бақшадағы орындықта отыру.