Лапуся - Сергей Михалков

Я не знаю, как мне быть

Начал старшим я грубить.

Скажет папа:

- Дверь открыта!

Притвори ее, герой!

Я ему в ответ сердито

Отвечаю:

- Сам закрой!

За обедом скажет мама:

- Хлеб, лапуся, передай!

Я в ответ шепчу упрямо:

- Не могу.

Сама подай!

Очень бабушку люблю,

Всё равно - и ей грублю.

Очень деда обожаю,

Но и деду возражаю...

Я не знаю, как мне быть

Начал старшим я грубить.

А они ко мне:

- Голубчик,

Ешь скорее!

Стынет супчик!..

А они ко мне:

- Сыночек,

Положить ещё кусочек?

А они ко мне:

- Внучок,

Ляг, лапуся, на бочок!..

Я такое обращенье

Ненавижу, не терплю,

Я киплю от возмущенья

И поэтому грублю.

Я не знаю, как мне быть

Начал старшим я грубить.

До того я распустился,

Что грублю я всем вокруг.

Говорят, от рук отбился.

От каких, скажите, рук?!

Мен не істерімді білмеймін

Мен үлкендерге дөрекілік көрсете бастадым.

Әкем айтады:

- Есік ашық!

Жаса, батыр!

Мен оған ашуланып жауап бердім

Мен жауап беремін:

- Өзіңіз жабыңыз!

Кешкі ас кезінде анам айтады:

- Нан, табан, өткіз!

Мен қыңыр жауап ретінде сыбырлаймын:

- Істей алмаймын.

Оны өзіңіз беріңіз!

Мен әжемді қатты жақсы көремін

Қалай болғанда да, мен оған дөрекімін.

Мен атамды қатты жақсы көремін

Бірақ мен де атама қарсымын...

Мен не істерімді білмеймін

Мен үлкендерге дөрекілік көрсете бастадым.

Ал олар маған:

- Көгершін,

Тезірек тамақтаныңыз!

Сорпа суып барады!

Ал олар маған:

- ұлым,

Басқа бөлікке салыңыз ба?

Ал олар маған:

- немере,

Жат, лапуся, бөшкеге! ..

Мен сондай емделушімін

Мен жек көремін, шыдай алмаймын

Мен ашуланып тұрмын

Міне, сондықтан мен дөрекімін.

Мен не істерімді білмеймін

Мен үлкендерге дөрекілік көрсете бастадым.

Оған дейін мен ажырасып кеттім

Менің айналамдағылардың бәріне дөрекі болғаным.

Қолдан шығып кетті дейді.

Неден, айт, қолдар?!