Отказали тормоза - Секрет

Мне сказал однажды кто-то очень строгий:

Только тихо можно ездить по дороге!

Если видишь поворот, то каждый раз

Жми на тормоз, отпускай при этом газ!

С той поры прошел уже не год, не два,

Но запомнил крепко я его слова.

Двух шагов без тормозов не мог пройти,

Но авария случилась на пути!

Отказали тормоза!

Я лечу, куда глядят глаза,

Реки, горы, города

Мчатся мимо в никуда.

За себя, признаюсь,

Больше не ручаюсь,

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Как мне быть и что мне делать — вот вопрос,

Лишь бы только не скатиться под откос,

Лишь бы только мне не угодить в кювет,

Что-то мне кричат и кто-то машет вслед.

А на трассе весь народ разинул рот,

А за поворотом — новый поворот,

И под гору идет дорога как назло.

Это ж надо!

Вот, ей-Богу, повезло!

Отказали тормоза!

Я лечу, куда глядят глаза,

Реки, горы, города

Мчатся мимо в никуда.

За себя, признаюсь,

Больше не ручаюсь,

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Все преграды мчатся мимо как во сне,

Понимаю я, что это все по мне!

И остались позади мои враги,

И не будет больше там моей ноги.

Отказали тормоза, и не беда!

Тише едешь — дальше будешь — ерунда!

И если поворот последний проскочу,

То еще добавлю газа — и взлечу!

Отказали тормоза!

Я лечу, куда глядят глаза,

Реки, горы, города

Мчатся мимо в никуда.

За себя, признаюсь,

Больше не ручаюсь,

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Лишь ветра в ушах звенят:

Держите меня!

Бірде маған өте қатал біреу айтты:

Сіз тек жолда тыныш жүре аласыз!

Егер сіз бұрылысты көрсеңіз, онда әр уақытта

Тежегішті басыңыз, газды өшіріңіз!

Содан бері бір жыл емес, екі жыл өткен жоқ,

Бірақ оның сөздері есімде берік сақталды.

Мен тежегішсіз екі қадам баса алмадым,

Бірақ жолда апат болды!

Тежегіштер істен шықты!

Көзім қараған жерге ұшамын,

Өзендер, таулар, қалалар

Ешқайда асығыс өтіп.

Мен өзім үшін мойындаймын

Мен енді кепілдік бермеймін

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!

Мен қалай болуым керек және не істеуім керек - бұл сұрақ,

Төмен қарай сырғып кетпесе болғаны,

Шұңқырға түспесем,

Олар маған бірдеңе деп айғайлап жатыр, артымнан біреу қол бұлғап жатыр.

Ал тас жолда барлық адамдар аузын ашты,

Ал бұрышта - жаңа бұрылыс,

Ал, жолдың сәті түскендей, төмен қарай түседі.

Бұл қажет!

Міне, Құдайға шүкір, сәттілік!

Тежегіштер істен шықты!

Көзім қараған жерге ұшамын,

Өзендер, таулар, қалалар

Ешқайда асығыс өтіп.

Мен өзім үшін мойындаймын

Мен енді кепілдік бермеймін

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!

Барлық кедергілер армандағыдай өтеді,

Мұның бәрі мен үшін екенін түсінемін!

Жауларымды артқа тастап,

Ал менің аяғым енді ол жерде болмайды.

Тежегіштер істен шықты, бұл маңызды емес!

Тыныш барасың – жалғастырасың – бос сөз!

Егер мен соңғы бұрылысты өткізіп жіберсем,

Содан кейін мен тағы біраз бензин құйып, ұшып кетемін!

Тежегіштер істен шықты!

Көзім қараған жерге ұшамын,

Өзендер, таулар, қалалар

Ешқайда асығыс өтіп.

Мен өзім үшін мойындаймын

Мен енді кепілдік бермеймін

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!

Құлағымда желдер ғана сыңғырлайды:

Мені ұста!