Serpent Silence - Schammasch

Solitary

Are all things which are complete

Craving for completeness

Other than the words in stone

While far above all things god awaits

The ultimate alone

O solitude, how many have mistaken

Thy name for sorrow’s, or for death’s, or fear’s

Only thy children lie at night and waken

How shouldst thou speak

And say that no man hears?

I shall speak in tongues of serpent silence

O soul of tears

For never hath fallen as dew thy word

Nor is thy shape showed

Nor as wisdom’s heard

Supreme in slf-contentment

Sole spirit

Gyring in its own llipse

Singing songs of serpent silence

While snakes devour time and tail

As act of great defiance

They speak words I used to speak

When I was in silence

They hear voices I used to hear when I was deaf

They see worlds I used to see when I was blinded

Silence speaks for itself, with stones

Creating wounds that shall not heal

No anguish left to feel

Learning to forget wherefore

No use of speaking anymore

For the world turns without sound

Though nothing is stranger to men than silence

Even as a star became the soul

Of silence most profound

Singing songs of serpent silence

Even as a star became the soul

Of silence most profound

It was absolute

No voice, no song might pierce or penetrate

That enviable universal state

The sun and moon beheld, stood still

Forging numinous instant under will

As we were sailing out of equilibrium

On a spiritual ocean without end

Into the eyes of a thousand storms

The wheel of desperation

That never stops turning

We will never reach heaven

So I teared god apart within me

And we may never see the sun again

But staring into the abyss with pride

Praising silence as the last remaining joy

Still waters run deep

Жалғыз

Барлығы аяқталған нәрселер

Толықтыққа ұмтылу

Тастағы сөздерден басқа

Бәрінен бұрын Құдай күтеді

Жалғыз жалғыз

О жалғыздық, қателескендер қаншама

Қайғыға, өлімге немесе қорқынышқа сенің есімің

Тек сенің балаларың түнде жатып, оянады

Қалай сөйлеу керек

Ешкім естімейді дейсіз бе?

Мен жылан тыныштық  тілдерінде  сөйлеймін

О көз жасы жан

Өйткені ешқашан сенің сөзіңнің шықындай түспеген

Сіздің пішініңіз де көрсетілмеген

Сондай-ақ даналық естімегендей

Өзіне қанағаттануда жоғары

Жалғыз рух

Айналдыратын өзінше

Жылан үнсіздік әндерін айту

Ал жыландар уақыт пен құйрықты жейді

Үлкен қарсылық әрекеті ретінде

Олар мен айтқан сөздерді айтады

Мен үндемеу кезінде

Олар менің саңырау кезімде еститін дауыстарды естиді

Олар мен соқыр болған кезде көрген дүниелерді көреді

Тыныштық өзі үшін айтады, тастармен

Емделмейтін жараларды жасау

Ешқандай қайғы-қасірет жоқ

Неліктен ұмытуды үйрену

Енді сөйлеу пайдаланбайды

Өйткені әлем дыбыссыз айналады

Еркектерге үнсіздіктен басқа ештеңе бөтен емес

Тіпті жұлдыз жанға айналғандай

Тыныштық ең терең

Жылан үнсіздік әндерін айту

Тіпті жұлдыз жанға айналғандай

Тыныштық ең терең

Бұл абсолютті болды

Дауыс жоқ, ән тесуге немесе енуге болмайды

Сол қызғаныш әмбебап мемлекет

Күн мен ай қарап тұрды

Өз еркімен сансыз сәтте соғу

Тепе-теңдіктен                                                                                                                                          |

Шегі жоқ рухани мұхитта

Мың дауылдың көзінде

Шарасыздық дөңгелегі

Бұл ешқашан айналуды тоқтатпайды

Біз  ешқашан аспанға жете алмаймыз

Осылайша мен құдайды ішімдегідей жарып жібердім

Біз күнді енді ешқашан көрмеуіміз мүмкін

Бірақ тұңғиыққа мақтанышпен қарап

Үнсіздікті соңғы қуаныш ретінде мадақтау

Тыныш сулар тереңде ағып жатыр