Солнце мёртвых - Сатанакозёл

Завывает зверем метель

Рыщет по свету, путает след

Стелет ледяную постель

Под холодным ковром из опавших снег

И луны бледный лик взглянет из-за облаков

Серебром украсит поля

Мёртвый рассвет, да и нас все покоя нет

Ледяные дремлют ветра.

Ты на троне в небесах,

Ну, а нами правит страх

Уж давно проснутся пора

Бродят в сумраке ночном

Тени призрачных веков

Все пытаясь что-то найти

В окнах брошенных домов снова теплится свет

Мёртвый свет холодных лучин

Тихо прозрачные пальцы бросают

Семя на пашню снегов

Молот незримый беззвучную искру высекает

Кольчугу кует вечных льдов

Силы той нет, мёртвые плетут сети

Да клинки точат

Греет рассвет, отцов слова забыли дети

Звезды тьму пророчат.

Боран айуандай айқайлайды

Дүниені шарлап, ізін шатастырады

Мұзды төсек жасау

Қар жауған суық кілем астында

Ал айдың бозғылт жүзі бұлттардың ар жағынан қарайды

Күміс далаларды безендіреді

Өлі таң, әлі тыныштық жоқ

Ұйқыдағы мұзды желдер.

Сен көктегі тағындасың

Бізді қорқыныш билейді

Оянатын уақыт келді

Түннің ымыртында қаңғып

Елес дәуірлердің көлеңкелері

Барлығы бірдеңе табуға тырысады

Қараусыз қалған үйлердің терезелерінде жарық қайтадан жарқырайды

Суық сәулелердің өлі жарығы

Тыныш мөлдір саусақтар лақтырады

Қарлы егістік жердегі тұқым

Балға көрінбейтін дыбыссыз ұшқын оюлары

Тізбекті пошта мәңгілік мұзды жасайды

Ешқандай қуат жоқ, өлі тоқылған торлар

Иә, пышақтар қайрап жатыр

Таң атып, балалар әкелерінің сөзін ұмытты

Жұлдыздар қараңғылықты болжайды.