Шторм - Сатанакозёл

Море стонет грозно, ветер рвет паруса

Волны в гневе, словно звери, с пеной у рта

Гром свинцовым молотом бьет, дрожат небеса

Злая пучина хохочет рокотом

Стиснув зубы ветру молятся.

Сжав кулаки проклинают богов

С новой силой, с новой яростью — шторм!

Нет никто не вернется,

В море утонет последний крик

Станет родной черная бездна

Кровь застынет навечно, завидев смерти лик

Пой свою последнюю песню

Расступись вода, разомкнитесь злые волны,

Прочь печаль и тоска!

Снова гром и сотни молний!

Мы б вернулись домой, только не пускает ветер.

Снова стонут вёсла в руках,

Вновь свои раскинем сети.

Теңіз қорқытып ыңылайды, жел желкендерді жыртады

Аузынан көбік ағып, жануарлар сияқты ашу толқындары

Найзағай қорғасын балғамен соғады, аспан дірілдейді

Жаман тұңғиық қарқылдап күледі

Тістерін қайрап, желге жалбарынады.

Жұдырық түйген құдайларды қарғап

Жаңа күшпен, жаңа қаһармен - дауыл!

Ешкім қайтып келмейді

Соңғы айқай теңізге батады

Қара тұңғиық туған жер болады

Ажалдың жүзін көріп, мәңгілікке қан қатады

Соңғы әніңді айт

Суды бөліңіз, зұлым толқындарды ашыңыз,

Қайғы мен сағыныштан арылыңыз!

Тағы да күн күркіреп, жүздеген найзағай ойнады!

Біз үйге қайтатын едік, бірақ жел жібермейді.

Қолдарында ескектер тағы да ыңылдап,

Қайтадан торларымызды жайып жіберейік.