Sententia - Sanguis et Cinis

An den Pranger genagelt

Von gesichtsloser Menge umringt

Millionen Finger die von sich weg

Mich mit sezierenden Blicken entkleiden

Ein flehender Blick der auf steinerne Augen trifft

Spucken ihre Sorgen mir ins Gesicht

Werfen mir ihre Ängste vor die Knie

So bin ich es der ihre Last trägt

Ein unfreiwilliger abstrakter Jesus ohne Stil

Aus Kreuz genagelt

Bin ich gerade gut genug

Gesät habe ich stillen Frieden

Geerntet den masslosen Hass

Von hinten angefallen

Niedergetreten

Und ohne ein Wort der Gegenwehr

Trifft mich die Schuld

Ihnen die Hand der Freundschaft gereicht

In Notwehr erschlagen

Die Schuld ist nur zu sein?!

Was man ist?!

Төменге шегеленген

Бет-жүзі жоқ жұрттың қоршауында

Сізден миллиондаған саусақтар алыс

Мені ашулы көзқараспен шешіңіз

Тас көзді кездестіретін жалынышты көзқарас

Олардың уайымдарын менің бетіме түкіріңіз

Олардың қорқыныштарын менің тіземе тастаңыз

Сондықтан оның жүгін арқалаған менмін

Стильсіз еріксіз абстрактілі Иса

Айқыштан шегеленген

Мен жеткілікті жақсымын ба?

Мен тыныш тыныштықты себдім

Шексіз жеккөрініш жинады

Артынан шабуыл жасалды

Табылды

Және қарсылық білдірмей

Мені кінәлаңыз

саған достық қолын созды

Өзін-өзі қорғау үшін қаза тапты

Кінә тек болуда ма?!

Бір деген не?!