Kafile (Released Track) - Sagopa Kajmer, Kuvvetmira Rap Sticks

Bana devam et derdin ancak sen bitirdin oyunumu

Bu kalp içinde paramparça, sildim attım onurumu

Bir tebessüm eserin olsa çok görürdüm gururunu

Vurdum öfkem ön planda, kaybettin huzurunu

Bırakmamak gerekli tutulan ellerinden

Hayatı tek seferlik ömrümün bu son kozuydu

Selası verilen benim, sevinmelisin, bu kez gülümsemelisin

Kayıp giden ömür biter ki dalıp düşünmelisin

Sensiz tüm dakikalar kayıp ve korkak

Bakışlarımda ölümün maskesi, kırık çıkık bu kalpte sillesi

Acıydı etkisi, yıkıktı hilesi

Kana çalan o gözlerinde saklı siyahın incisi

Anlaşılan o ki zaman hafızanda bir kayıptı

Süzülen bu gözlerden tek bir damla yaştı

Aşikâr sözün cevabı bil ki hep aşikârdı

Onca yanlış sonrasında ben veririm kararı

Gecelerde saklı hayallerim (Benim)

Günlerim zati bitkin

Bırak çoğalsın anlımda çizgilerim (Çoğalsın)

Hatra meraksız dosta tutmam kin (Ben)

Kimim ben?

(Kim?) Kimselerdeyim?

(Ner'de?)

Kime gider gelirim?

Kimle üzülür kimle gülerim?

Beni anlaması için kimi görür gözlerim?

Senelerim hasretle geçti yoktu beklentim

Umutları ben tepmedim, kadere boyun eğmedim

Sevdiğimi çok özledim, hep kararı ben verdim

Erdim sandım çok yakındık ancak ben bir eldim

Kırılgan olmak tek derdim, duyguları serdim (Bas!)

Şimdilerde çok pişmanım boşunaymış her yas

Gönlü yek, Zet mahlas, aynen

Kaç bakalım ne kadar kaçacaksın benden?

(Kaç kaç)

Kimseden alamadığın o sıcaklık dalgalanır benim elimden

Yanar gözlerin, buharlaşır yaşların

Yara yar olmaz gayrı sevenden ve benden (Ve benden)

Hayallerim yıkık bu çevrede

Ve ellerim soğuktu zaten her gece (Sis)

Hep yolumda bilmeceydi

Sözlerim kaçardı benden, bir şiirdim eskilerden

Karanlıktı önceden, imzamı attım sadece

Kaç kere yenik düştüm odama sinen o kokuna?

Yarına bulaşan ölüm mü yoksa bir küfür mü?

Kaç yazardı yapılan her bir eylem?

Kaç beyindi karşı gelen?

Tek seferdi belki beklenen ve özlenen

Gözlenen çıkarların gözüne soktum kalemi

Söylenen yalanların özüne ittim geçmişi

Son dilekle kaldım yolda, yanı başımda bir dua

İzlerim derin bu yolda ve hayatta

Yarına bir yarayla vardım ancak çok derindi

Bir çocuk tanırdım eskiden, çaresizdi

Tanrı aldı benden kırdı, kindi kalbe hükmeden

Ve yerle birdi duygular, kimsesizlik kelimelerdi

Kuzeye doğru kaçtı uykun, yavaş yavaş yol alır

Kuru yaprak sesi Rap’in, dilin Rap’imle bağlanır (Ha)

Gün geçer devran döner, beden gider sözüm kalır (Ham ham)

Gündüz geceye döner gölgeler bir uzar bir kısalır (Kısal)

Kayganlaştı bak yüzey, aklı başına bir kaldır (Kaldır)

Geçiştirme geçmez, göz dışa değil içe bakandır (Bakandır bakan)

Geçine durun hele biraz, büyük gün çok yakındır (Yakın)

Ha aleniymiş ha gizli hepsi bir ve aynı

Gülme gevrek gevrek, elde etmek ebelemek mi?

Emek gerekli, ben rap eksperi, taştan çıkarır ekmeği

Kırık kanatlı kelebeğimin de bir günlükmüş göreceği

Elem eder zuhur, eden bulur, hedef heder olur

Beti bereketi kalmadı harmanın, belini büken kur

Mağdur gurur mahcup olsa, çoktur nefse mağlup insan

Kalk ayağa, yok mu hayâ?

Çekil koya, çıktı foya, geride dur

Elin cebinde, cebin delik, elinde zekân mendebur

Eksilerde moralim, eskiler kilerde saklar

Bildiklerini gizli saklı kalır

Bense alenen ortadayım, kendim olmanın çabasındayım (Dayım)

Sevdiğim yalan, nefretin doruk noktasındayım (Tepede)

Karar benim sonuçtan etkilendiğim sürece zarar benim kabulüm

Hep kırılan benim gururum

Anlamadığın kadar hasarlı kalbim ölmüş

Umudum son toprak parçasını da üzerine dökmüş (Ört üstünü)

Ezberimden sildiğim şarkılar kadar

Hatırın olsa belleğimde yerin yok

Anımsamam ki en zor anda bile

Her anıyı atarım içime

Hep burada duranlarlayım geçip gidenle işim yok (Olan var mı?)

Puslu gözlerinde gördüğüm o gerçek nerelerde?

Sanırım süren doldu, tanrım sıradaki nerede?

Biri gelir biri gidermiş öyleyse istifamı sunarım

Çok güzeldi duygularım kapandı perde

Сіз маған жалғастырыңыз деп айтатын едіңіз, бірақ менің ойынымды аяқтадыңыз

Бұл жүрек іштей жарылып, намысымды өшірдім

Егер сізде күлімсіреу жұмысы болса, мен сіздің мақтанышыңызды көп көрер едім.

Ашуымды алдыңғы қатарға түсірдім, тыныштығыңнан айырылдың

Ұстаған қолды жібермеу керек

Оның өмірі менің бір реттік өмірімдегі соңғы козир болды

Сәлемдеуші менмін, қуану керек, бұл жолы күлімдеу керек

Жоғалған өмір ойланып, ойлану керек деп аяқталады

Сенсіз барлық минуттар жоғалады және қорқақ

Менің көзімдегі өлім маскасы, бұл жүректе сынған

Әсері ащы, айла бұзылды

Сол қанды көздерде жасырылған қара маржан

Уақыт сіздің жадыңызда жоғалған болып шықты

Ағып жатқан көздерден бір жас тамды

Ашық сөздің жауабы қашанда айқын болғанын біліңіз

Барлық қателіктерден кейін мен шешім қабылдаймын

Түнде жасырылған армандарым (Менікі)

Менің күндерім таусылды

Менің сызықтарым санамда көбейсін (Олар көбейе берсін)

Мен бейқам досқа кек сақтамаймын (мен)

Мен кіммін?

(Кім?) Мен біреумен жүрмін бе?

(Қайда?)

Кімге барамын?

Кіммен қайғырамын, кіммен күлемін?

Мені түсінетін кімді көремін?

Жылдар өтті сағынышпен, Күткенім жоқ

Үміт үзбедім, тағдырға мойымадым

Сүйіктімді қатты сағындым, шешімді әрқашан өзім қабылдайтынмын

Мен келемін деп ойладым, біз өте жақын едік, бірақ мен қол болдым

Маған тек нәзік болу маңызды, мен сезімдерді таратамын (Бас!)

Мен қазір қатты өкінемін, әрбір жоқтау бекер болды

Бір жүрек, Zet бүркеншік аты, дәл

Менен қашанға дейін қашасың?

(қанша қанша)

Ешкімнен ала алмайтын сол жылулық менің қолымнан тербеледі

Көзің күйіп, жасың буланып кетеді

Сүйген адамнан және меннен (және менден) жаралар ешқашан үзілмейді.

Бұл ортада менің армандарым бұзылды

Менің қолдарым әр түнде суық болды (Тұман)

Бұл менің жолымда әрқашан жұмбақ болды

Сөзім қашып кетті, Баяғыдан өлең болдым

Бұрын қараңғы болатын, жаңа ғана қол қойдым

Бөлмеме еніп тұрған иіске қанша рет көндім?

Ертеңгі күнді жұқтыратын өлім бе, әлде қарғыс па?

Әр әрекет неше жазушыны орындады?

Қанша ми қарсы шықты?

Бұл күткен және өткізіп алған жалғыз уақыт болды

Байқаған мүдделердің көзіне қалам салдым

Айтылған өтіріктердің өзегіне өткенді итеріп жібердім

Соңғы тілекпен, қасымда дұғамен жолда қалдым

Менің тыртықтарым осы жолда және өмірде тереңде жатыр

Мен ертең жарақатпен келдім, бірақ ол өте терең болды

Мен бір баланы танитынмын, шарасыз еді

Құдай алды, сындырды, Жүрек билеген кім

Ал сезім жерге түсті, қаңырап сөз болды

Ұйқың солтүстікке қарай қашты, ақырындап өз жолын салады

Рэптің құрғақ жапырақ үні, тілің менің рэпіммен байланысады (Ха)

Күн өтеді, уақыт өзгереді, дене кетеді, менің сөзім қалады (Хам ветчина)

Күн түнге айналады, көлеңкелер ұзарады және қысқарады (Қысқа)

Қараңызшы, беті тайғақ болды, өзіңіздің сезіміңізді көтеріңіз (Жою)

Жылтыратқыш өтпейді, көз сыртқа емес, ішке қарайды (Қараған адам)

Сәл күте тұрыңыз, үлкен күн өте жақын (Жабу)

Бұл жалпыға ортақ, жасырын, бәрі бір және бір

Күлкі қытырлақ қытырлақ, алу үшін орта?

Күш керек, мен рэп білгірімін, нан тартады

Қанаты сынған көбелегім де бір күндік екенін көреді

Мұңын мұңдаған, тапқан – ысырапқа айналады

Бетінің батасы кетті, қырманың, Арқаңды қайырған бөрі

Жәбірленуші намыстан ұялса да, жаны жеңілген жандар аз емес.

Тұр, солай ма?

Бухтаға тартыңыз, шығыңыз, артта қалыңыз

Қолың – қалтаңда, қалтаң – тесік, қолың – ақылды

Менің мораль минустарда, ескілер оны жертөледе сақтайды

Білгеніңді құпия сақтайды

Мен ашықпын, өзім болуға тырысамын (ағай)

Мен жақсы көретін өтірік, мен жек көрудің шыңындамын (төбеде)

Шешім менің нәтижесіме әсер ететін болса, жоғалту - бұл менің қабылдауым

Менің мақтанышым әрқашан бұзылады

Менің жүрегімнің жараланғаны сонша, сен түсінбейсің

Менің үмітім оған жердің соңғы бөлігін төгіп алды (оны жабыңыз)

Жүрегімнен өшіріп тастаған әндерім сияқты

Есіңізде болса, менің жадымда сізге орын жоқ

Ең қиын сәтте де бұл есімде жоқ

Мен әр сәт сайын ішемін

Мен әрқашан осында тұратындармен біргемін

Мен сенің тұманды көздеріңнен көрген шындық қайда?

Уақытыңыз бітті деп ойлаймын, құдай-ау, енді қай жерде?

Біреу келіп кетсе, мен жұмыстан кету туралы арызымды беремін.

Әдемі болды, Сезімім шымылдығын жауып тастады