Monotonluk Maratonu - Sagopa Kajmer

Benimle kal

Hevesim kursağımda takılı kaldı

Gözlerim telaş timsali her ölenle ağladı

Pervasız tenin gözümü aldı komada martı

Lodos mağduru melteminle ayıldı ve yalnız uyandı

Suskunluğum minnetimdi, yokluğun varlığı kanattı

Kendimi limana bağladım uçarı aklım halattı

Kararların ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı

Bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı (kanat)

Burun buruna geldim seni bulmak için her belayla

Düşündüm üç yıl arayla, küs mü Mecnun Leyla’ya?

Bacaklarımı sarkıtırım dalga çarpar ayağıma

Beyaz saçların akasya, çalmış kokunu lavanta

Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır

20 senede uzayan saçı küçük bir bit makaslatır

İki çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır

Büyümek istemiyorum, annem babam yaşlanır

Saçının teli kopmasın, korkarım Allah muhafaza

Şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafıza

Ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla

Buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza

Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et

Yıkılır bendim ilk tayfunda yağmurun işi çiselemek

Sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek

Çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret

Bak, yine başa döndü bu Dünya

Yine sona sardı aynı kaset, bıktım

Bu monotonluk maratonu

Onu tanı, içine düşünce koştur

Bak, yine başa döndü bu Dünya

Yine sona sardı aynı kaset, bıktım

Bu monotonluk maratonu

Onu tanı, içine düşünce koştur

Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen

Gafilen bir av olur aniden.

Bir kalp ve diğeri hükmeden

Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken

Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken

Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükunet

Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet

Ve korku içime hücmederken korkup kaçar cesaret

Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret

Yardım et, bir iğne vur ve sönsün acımın yangını

Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını

Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı

Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı

Hileden uzak, bu adama sille vurma yazıktır

İlle çile mi çekmem lazım?

Nurum yüzüme dargındır

Bil de gerisi mühim değil, sevgim sana özel ve saftır

Bugüne dek işlediğim günaha istirhamım tek bir aftır

Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı biçim biçim?

Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim

Ben yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim

Yüzüm her resimde karanlık, karamsar bir çizim

Bak, yine başa döndü bu Dünya

Yine sona sardı aynı kaset, bıktım

Bu monotonluk maratonu

Onu tanı, içine düşünce koştur

Bak, yine başa döndü bu Dünya

Yine sona sardı aynı kaset, bıktım

Bu monotonluk maratonu

Onu tanı, içine düşünce koştur

Менімен бірге тұр

Менің ынта-жігерім егініме қадалып қалды

Менің көзім, асығыс сияқты, әр өліп жатқан адаммен бірге жылады.

Сенің бейқам терің көз алдымда, Шағала ес-түссіз

Лодос құрбаны самалдан оянып, жалғыз оянған

Үнсіздігім шүкіршілік болды, жоқтың бар болуы қанды

Мен өзімді портқа байладым, жеңіл ойым арқан болды

Барлық шешімдер мен соңғы таңдау өмірге тең болды.

Менің аяғым сынды, сенің атың қолыма қанат болды (қанат)

Мен сені табу үшін әр қиындыққа мұрындық болдым

Үш жыл ойландым, Мәжнүн Лейлаға ренжіді ме?

Мен аяғымды салбыратамын, толқын аяғыма тиеді

Ақ шашың - акация, хош иісің - лаванда

Болашақ жылдар қараңғылықтан қорықпайды

Кішкентай бит 20 жылда өскен шашын қырады

Менің екі балам болса, менің ойым әткеншекпен қозғалатын еді

Мен өскім келмейді, ата-анам қартайды

Шашыңыз үзілмесін, құдай сақтасын деп қорқамын

Мен бүгін жүрегімдегі әрбір ұланға құрметіңді беремін

Барғанда бір әулие айттым, байқасын

Мұзда қалдым, жаға күзетін таптым

Мырзалар жылдар мені күнә жасады, мені сүзгіге кел

Мен бірінші тайфунда жойылдым, жаңбырдың жұмысы жаңбыр

Шыбынның сарайы әр ромашкадан шіркін гүл

Ақшам шықпайды, періште, жаяу келемін, сабыр ет

Қараңызшы, бұл дүние қайтадан басына оралды

Баяғы лента ұшын тағы орап алды, шаршадым

Бұл монотондылық марафоны

Оны біліңіз, оған тап болыңыз

Қараңызшы, бұл дүние қайтадан басына оралды

Баяғы лента ұшын тағы орап алды, шаршадым

Бұл монотондылық марафоны

Оны біліңіз, оған тап болыңыз

Махаббат деген терең теңіздің түбіне батқан қазына

Бұл кенеттен бейхабар аңға айналады.

Бір жүрек, екіншісі басқарады

Кішкентай кезімде меннен аулақ жүр деуші едім

Мен өзімді алдаумен өмір сүре отырып, күшімді жинауға тура келді

Тыныштық менің қыбырлағанымды бақылап тұрған періштелер сияқты

Мен өзімді жинаған кезде алдымнан елес пайда болады

Қорқыныш мені басып жатқанда, батылдық қашып кетеді

Менің сілкінісімнен кейін апат, өлік құлдығына айналады

Көмектес, ине шаншып, дертімнің оты сөнсін

Күн су болса да, жаңбыр құрғаса, ол сізді оята алмайды.

Мен сәттілікті қатты итеріп, амбициямды тыныштандырдым

Тіршілікпен арпалысқанымда бақсының бойтұмары басымды сындырып алды

Алдау дегеннен алыс, бұл кісіні оқпен ұру ұят.

Мен азап шегуім керек пе?

Нұрым менің бетіме ашулы

Қалғаны маңызды емес екенін біл, Махаббатым сен үшін ерекше, пәк

Бүгінгі күнге дейін жасаған күнәм үшін жалбарынғаным – бір ғана кешірім.

Мен оны құйғым келеді, оны ішемін, пішінді айту керек пе?

Әрбір қуаныш - бұл сусын және менің ішкі көзқарасыма қарсылық

Жүрген сайын тыртығым қалады, бітпейтін сериам

Менің бетім - әр суретте қараңғы, пессимистік сурет

Қараңызшы, бұл дүние қайтадан басына оралды

Баяғы лента ұшын тағы орап алды, шаршадым

Бұл монотондылық марафоны

Оны біліңіз, оған тап болыңыз

Қараңызшы, бұл дүние қайтадан басына оралды

Баяғы лента ұшын тағы орап алды, шаршадым

Бұл монотондылық марафоны

Оны біліңіз, оған тап болыңыз