Beslenme Çantam - Sagopa Kajmer

Ben kapanmış defterin ortasında solan kuruyan gülüm

Be gülüm bu yaptıklarınız resmen zülüm

Neyse ki halim selim talim asker talim

Yere devrilmeli her zalim

Beslenme çantamda mermim

Geç kaldım kaçtı ilk dersim

Hayatım bayram değil merasim

Yaşama karşı çocuklaşırken ilerler yaşım

Müsvettelerim tükendi ve avuçlarıma söz yazdım

Kayıplar adres oldum oğlum takip edilen bir izim

Usanmadan peşimden gelir melankolik çocuklar bizim

Ben ince narince bir benekli çıtayım ve çıtamı aştım

Ömrümün depdebesine alıştım

Çünkü köpek gibi çalıştım

Ekmeklerimi arslanın ağzından çıkarttım

Ben ekmeği almak için ekmeklerde verdim

Ben arslanla beslendim bu ormanın kralı oldum

Sokak lambasıyım bir an beni görenler önünü gördü

Beni göremeyenlerse karanlığa karşı sövdü

Küfür kafir demedi ayyaş geceye şöyle seslendi:

«Ne zaman ki çilem dolar şişem boşalır

Ne zaman ki gözüm dolar içim boşalır

Yağma yağmur sağanak bu sağanak için yok sığınak»

Yağma yağmur sağanak bu sağanak için yok sığınak

Çok susamış susuzlar için musluklar açılsın

İçen doyan şükretsin doyamanlar sabretsin

Bu şarkımında sonu kahretsin

Ben kapanmış defterin ortasında solan kuruyan gülüm

Be gülüm bu yaptıklarınız resmen zülüm

Neyse ki halim selim talim asker talim

Yere devrilmeli her zalim

Beslenme çantamda mermim

Geç kaldım kaçtı ilk dersim

Hayatım bayram değil merasim

Ben kapanmış defterin ortasında solan kuruyan gülüm

Be gülüm bu yaptıklarınız resmen zülüm

Neyse ki halim selim talim asker talim

Yere devrilmeli her zalim

Beslenme çantamda mermim

Geç kaldım kaçtı ilk dersim

Hayatım bayram değil merasim

Жабық дәптердің ортасындағы солған раушан менмін

Розам, сенің істегенің ресми түрде қатыгездік

Бақытымызға орай, мен селим дрельмін, солдатпын

Кез келген тиранды құлату керек

Менің түскі ас қорабымдағы оқым

Мен кешігіп қалдым, бұл менің бірінші сабағым

Менің өмірім мереке емес, рәсім

Өмірге қарсы бала болған сайын жасым ұлғайып барады

Менің нобайым таусылып, алақаныма сөздер жаздым

Адасқанның мекені болдым, балам, Артында жүрген ізмін

Меланхолик балалар менің артымнан ерінбей жүреді

Мен сымбатты дақ бармын, бардан асып кеттім

Мен өмірімнің аласапыранына үйрендім

Себебі мен ит сияқты жұмыс істедім

Мен нанымды арыстанның аузынан алдым

Мен нан алу үшін нан бердім

Арыстанмен тойдым, Осы орманның патшасы болдым

Мен көше шамымын, бір сәт мені көргендер алды көрді

Мені көре алмағандар қараңғылыққа қарғыс айтты

Күпір кәпір демеді, маскүнем түнге шақырды:

«Менің бөтелкем толған кезде, бөтелкем бос

Көзім толғанса, жүрегім босайды

Бұл нөсер жаңбырдан баспана жоқ»

Бұл нөсер нөсерге пана жоқ

Шөлдегенге шүмектер ашылсын

Ішкендер тойсын, шүкіршілік етсін, сабырлы болсын

Осы әнімнің соңы қарғыс атсын

Жабық дәптердің ортасындағы солған раушан менмін

Розам, сенің істегенің ресми түрде қатыгездік

Бақытымызға орай, мен селим дрельмін, солдатпын

Кез келген тиранды құлату керек

Менің түскі ас қорабымдағы оқым

Мен кешігіп қалдым, бұл менің бірінші сабағым

Менің өмірім мереке емес, рәсім

Жабық дәптердің ортасындағы солған раушан менмін

Розам, сенің істегенің ресми түрде қатыгездік

Бақытымызға орай, мен селим дрельмін, солдатпын

Кез келген тиранды құлату керек

Менің түскі ас қорабымдағы оқым

Мен кешігіп қалдым, бұл менің бірінші сабағым

Менің өмірім мереке емес, рәсім