Шут - СадЪ

У Шута над бровью только жилка бьётся,

Шут плюётся кровью, в руки не даётся,

Пробует закрыться зонтиком от пули,

Только пули-дуры за угол свернули…

Шут среди эстетов корчит иноверца,

И ему до зада, и ему до перца,

Что с ним будет завтра и кому он нужен,

Колесо на завтрак, колесо на ужин.

Вот и всё, за что его больше не осудят,

Больше нету ничего и уже не будет,

Ни кола и ни двора.

Импотент в пустыне.

За ночь выгорит до тла и к утру остынет…

А когда приспичит пообщаться с Богом,

Шут гармошку в зубы, о себе убогом,

О себе блаженном, то поёт то плачет,

Ползает по стенам, не все дома значит…

У меня так и вообще никого нет дома,

Кроме белого коня и двоих знакомых,

Одного зовут Судьба, а другого Случай,

Я гадаю каждый день, кто из них покруче…

Жестердің қасының үстінде тамыр ғана бар,

Әзілкеш қан түкіреді, қолына түспейді,

Ол оқтан қолшатырмен жасырынуға тырысады,

Бұрыштан тек ақымақ оқтар ғана айналды ...

Эстеттердің арасындағы әзілқой өзін сенбейтін етіп көрсетеді,

Ол тапсырманы орындауда және ол бұрышта,

Ертең оған не болады және ол кімге керек

Таңғы асқа дөңгелек, кешкі асқа дөңгелек.

Ол енді сотталмайтыны үшін,

Артық ештеңе жоқ және болмайды да,

Баға да, аула да жоқ.

Шөлде импотент.

Түнде жанып, таңға дейін суытады...

Құдаймен сөйлескіңіз келсе,

Тістерге аккордеонды әзілдеңіз, бақытсыз туралы,

Өзі туралы батасын береді, ән айтады, сосын жылайды,

Қабырғаларға жорғалайды, үйдегі барлық нәрсе емес ...

Менің үйде ешкім жоқ,

Ақ боз ат пен екі таныстан басқасы.

Біреуі – тағдыр, екіншісі – кездейсоқ,

Күн сайын олардың қайсысы салқынырақ деп ойлаймын ...