Девочка из прошлого - Руки Вверх!, ST1M

Вечер субботы, центр и я с кофе на вынос.

Все спешат вокруг.

Евро - упал, долла - вырос.

И тут ты, среди суеты всей этой,

Как всегда с улыбкой на лице.

Вот так везенье-то.

Я ведь до сих пор помню, как пахли твои духи.

И как потом меня друзья домой вели бухим.

А я бормотал твое имя вслух неразборчиво,

То и дело спотыкаясь о бордюр обочины.

Даже не знаю, что сказать тебе.

Наверное: "Здравствуй..."

Хотя на ум приходят фразы обидней гораздо.

Я столько раз на этот случай подбирал слова,

Но горький вкус воспоминаний оказался сладковат.

И сразу в голове шеснарик, балкон на девятом,

И тот чертов апрель, в котором я встретил тебя там.

Рано или поздно зарубцуются раны от лжи,

А тебе ведь с этим жить.

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты появилась также неожиданно, как и исчезла.

Ненавижу, но зла не держу на тебя, если честно.

Говорю, а земля уходит из-под ног.

Год как женат, а так по-старому все в остальном.

Слышал, ты тоже завела семью - дочь растишь.

Все прямо так, как ты в детстве мечтала в точности.

А ты ведь не изменилась совсем...

С тех пор, как песни "Руки вверх" звучали с кассет.

Не надо взглядов этих жалобных - не поможет.

"Рада видеть, бла-бла-бла", - и тебе того же.

Давай без лишней мишуры, нам же не по пятнадцать.

Я давно оставил затею с тобою поквитаться.

Ладно, пора мне.

Да и ты уже спешишь, вижу.

Хотя память итак не даст подпустить тебя ближе.

Рано или поздно зарубцуются раны от лжи,

А тебе ведь с этим жить.

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Сенбі күні кешке, қала орталығына және мен кофе ішеміз.

Барлығы жан-жаққа жүгіреді.

Еуро төмендеді, доллар көтерілді.

Міне, сіз осы шудың ортасындасыз,

Әдеттегідей жүзіңізден күлкі кетпесін.

Бақыт деген осы.

Сенің иістің иісі әлі есімде.

Сосын достарым мені мас күйінде үйге апарды.

Мен сіздің атыңызды түсініксіз дауыстап күбірледім,

Анда-санда жол жиегінен сүрініп кетеді.

Саған не айтарымды да білмеймін.

«Сәлем...» шығар.

Әлдеқайда қорлайтын сөз тіркестері ойға оралса да.

Мен бұл жағдайға бірнеше рет сөздер таңдадым,

Бірақ естеліктердің ащы дәмі тәтті болып шықты.

Менің басымда бірден шеснарик, тоғызыншы балкон,

Мен сені сол жерде кездестірген сол қарғыс сәуірде.

Ерте ме, кеш пе, өтіріктен жаралар жазылады,

Және онымен өмір сүру керек.

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!

Сіз жоғалып кеткендей кенеттен пайда болдыңыз.

Мен сені жек көремін, бірақ шынымды айтсам өшпенділік танытпаймын.

деймін, аяғымның астынан жер кетеді.

Тұрмысқа шыққанына бір жыл болды, қалғанының бәрі бұрынғыдай.

Сіз де отбасын құрып, қыз тәрбиелеп жатырсыз деп естідім.

Барлығы дәл бала кезде армандағандай.

Бірақ сен мүлде өзгерген жоқсың...

«Қолдар жоғары» әндері кассеталардан естілгендіктен.

Бұл шағымдарға қарамаңыз - көмектеспейді.

"Сені көргеніме қуаныштымын, бла бла бла" - саған да солай.

Келіңіздер, артық қаңылтырсыз, он беске де толмағанбыз.

Мен сенімен бірге болу идеясын әлдеқашан тастадым.

Жарайды, маған уақыт келді.

Иә, сіз қазірдің өзінде асығыссыз, мен түсінемін.

Жад жақынырақ келуге мүмкіндік бермейді.

Ерте ме, кеш пе, өтіріктен жаралар жазылады,

Және онымен өмір сүру керек.

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!

Сен менің жаңбырымсың, өткен қыз.

Маған "кешіріңіз" деп айтпаңыз.

«Кешіріңіз» деп айтпаңыз

Жақсы болғаның жөн, бұрынғы қыз

Кет... Кет!