Sonu Yok - Rapozof

Elimde bir bıçak ve bilekte kelepçe

Rüyam yakındı gerçeğe uyandım;

elim kan içinde

Gözlerin soğuk öyle bakma kalbim dondu!

Arkadaşlar geldi nerdeydin diye sordu

Hiç kimseden değil bi ara kendimden kaçtım

Olur olmaz şeylere çocuk gibi kandım

Bana kızdın sanırım, biliyorum nedenini

Çekerek derdi kederi ödedim bedelini

Penceremden baktığımda: yağmurlu gökyüzü

Ellerin olmasada bu gözlerinden ötürü

Aşk bana kargaşa ve sorunlar getirdi

Bi gün divana olacağımı kim bilebilirdi?

Dinler beni insanlar karanlık odasında

Uykuya dalarlar tamda nakarat sonrasında

Bunlar yaşadıklarım sakın sanma masal

Uykuya dal diye anlattığım ahval.

Günler geçer hep aynı terane, n’olursun yaramı deşme

Ağlarım iki gözüm iki çeşme, söyle, ne kaldı geriye?

Bu yalnızlığın sonu yok!

Yaktığın mum her gün eriyor

Yerine biri gelemez beni sevemez, senden başkası.

İlham perim yeri gelir beni delirtebilir

Katibim her bi verse'üm ayrı bir roman

Sahici bir sahiplik yüreğin en dibinde

Şanslarını iyi kullan o attığı sürece

Göreceksin gelecek sanada bahar

Karlar yağdırır saçına o elvedalar

Binalar var artık dumanlar kaoslar

Zevkler bi anlık kumardan yaşamlar

Şakam yok sıkarım, kuru sıkı silahım

Onlar iç karartır bende bela ararım

Benim yanım senin yanın seni yerim esmer

Vuslat gerek artık çok çektik dert keder

Verem eder adamı severken çekilen hasret

Sabahları görürüm her gün çöker kasvet

Seri şairim ve gelecek daha serisi

Ne varsa eskide tat vermez yenisi.

Günler geçer hep aynı terane, n’olursun yaramı deşme

Ağlarım iki gözüm iki çeşme, söyle, ne kaldı geriye?

Bu yalnızlığın sonu yok!

Yaktığın mum her gün eriyor

Yerine biri gelemez beni sevemez, senden başkası.

Қолымда пышақ, білегімде кісен

Арманым жақын болды, шындыққа ояндым;

менің қолым қанға боялған

Көздерің суық, маған олай қарама, жүрегім мұздап кетті!

Достары келіп, қайдасың деп сұрады

Ешкімнен емес, өзімнен біраз қаштым

Мен бала сияқты мүмкін емес нәрселерге құмар болдым

Сіз маған ренжідіңіз деп ойлаймын, мен неге екенін білемін

Мен қайғының құнын тарту арқылы төледім

Терезеден қарасам: жаңбырлы аспан

Осы көздердің кесірінен қолдарың болмаса да

Махаббат маған күйзеліс пен қиындықтар әкелді

Бір күні диванда болатынымды кім білген?

Адамдар мені қараңғы бөлмеде тыңдайды

Олар хордан кейін бірден ұйықтап қалады

Бұл менің басымнан өткен оқиғалар, бұл ертегі деп ойламаңыз

Мен саған ұйықтап кет деген сәт.

Күндер өтеді, ылғи бір ән, Жарамды кеспеші

Жылаймын, көзім екі бұлақ, айтшы, не қалды?

Бұл жалғыздықтың шегі жоқ!

Сіз жаққан шырақ күнде ериді

Мені ешкім алмастыра алмайды, сенен басқа ешкім.

Менің музам келіп, мені жынды ете алады

Қызметкерім, әр өлеңі бөлек роман

Шынайы иелік жүректің түбінде

Мүмкіндігінше, ол лақтырғанша

Көктемнің саған келетінін көресің

Шашыңа қар жауады, қоштасады

Қазір ғимараттар түтін, хаос

Ләззат, лезде құмар ойындардан өмір сүреді

Қалжың емес, мен тар, мылтығым құрғақ

Олар мұңайып, мен қиындық іздеймін

менің жағым сенің жағың мен сені жеймін брюнетка

Вуслат керек, қазір көп қиналдық

Туберкулез – адамды сүю кезіндегі сағыныш

Күнде таңды көремін қараңғылық басады

Мен сериал ақынмын және алда тағы да сериялар

Ескі нәрсенің дәмі жаңа емес.

Күндер өтеді, ылғи бір ән, Жарамды кеспеші

Жылаймын, көзім екі бұлақ, айтшы, не қалды?

Бұл жалғыздықтың шегі жоқ!

Сіз жаққан шырақ күнде ериді

Мені ешкім алмастыра алмайды, сенен басқа ешкім.