My Beautiful Madness - pyrokinesis

Время как насекомые, звёзды как насекомые

Люди как насекомые, человек, как гусеница,

Мечтав быть бабочкой во всю,

Способен всё-таки придти потом к счастливому концу.

И абсолютно всё равно как не был слаб бы,

Он мог поднять весь необъятный мир на свои

Тоненькие лапки, но...

И если оборвать, то будет нечем,

И не сдержит в руках себя бесконечность (Ведь нету лапок).

И желание всё сжечь, увы, так бесчеловечно,

Но есть в каждом человеке (И так лакомо).

Коли тьма идёт войною, то просто тут пробить двойное дно,

И там искать во всём красоту в пустоте.

И снова станет ни в одном глазу,

Оно внизу и не молчит моё прекрасное безумие.

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие.

Хэй, привет, моё прекрасное безумие.

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие.

Хэй, привет, моё прекрасное...

Маленький человечек, пытаясь прыгнуть за грань,

Себе лапки сломал, кузнечик.

И как в судьбу не играй, но он сам себя покалечил.

Устав страдать, он смерть зовёт под венец

И, пытаясь найти конец, но без лапок он бесконечен.

На небе смерть, и звёзды нашли своё.

На древе жизни больше птичка и гнёздышка не совьёт.

И бог на помощь позовёт, как предсказуемо.

Но я не доползу, ему молчит моё прекрасное безумие

Не помогут ни маги, ни доктора.

И кто в юности не страдал, тот в старости поболит.

Кто в порядке вещей видит только светлое, тот дурак.

Тому, кто приручил бардак, тому хаос благоволит.

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие.

Хэй, привет, моё прекрасное безумие.

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие,

Моё прекрасное безумие.

Хэй, привет, моё прекрасное безумие.

Уақыт – жәндіктер, жұлдыздар – жәндіктер

Адамдар жәндіктер сияқты, адамдар құрт тәрізді,

Толық көбелек болуды армандап,

Әлі де бақытты аяқталуға қабілетті.

Оның қаншалықты әлсіз болғаны маңызды емес,

Ол бүкіл кең әлемді өз мойнына көтере алды

Кішкентай табандар, бірақ...

Егер сіз оны кесіп тастасаңыз, онда ештеңе болмайды,

Және ол қолында шексіздікті ұстамайды (Ақыр аяғында табандар жоқ).

Барлығын өртеуге деген ұмтылыс, өкінішке орай, адамгершілікке жатпайды,

Бірақ әр адамда бар (және өте дәмді).

Қараңғылық соғысқа барса, онда бұл қос түбінен өту үшін,

Әрі бос жерден сұлулықты іздеу үшін.

Тағы да бір көзге айналады,

Ол төменде және үнсіз қалмайды менің әдемі ессіздігім.

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Эй, сәлем, менің әдемі ессіздігім.

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Сәлем, сұлуым...

Кішкентай адам сызықтан секіруге тырысады

Ол табанын сындырды, шегіртке.

Тағдырды ойнамаңыз, бірақ ол өзін мүгедек етті.

Азаптан шаршаған ол өлімді дәлізде атайды

Соңын табуға тырысады, бірақ табансыз бұл шексіз.

Аспанда өлім бар, жұлдыздар өздерін тапты.

Өмір ағашына құс та, ұя да екпейді.

Ал Құдай болжағандай көмекке шақырады.

Бірақ мен жорғаламаймын, менің әдемі ессіздігім оған үнсіз

Сиқыршылар да, дәрігерлер де көмектеспейді.

Ал кім жасында қиналмаса, кәрілікте қиналады.

Заттардың реті бойынша кім тек жарықты көрсе, ол ақымақ.

Тәртіпсіздікті жеңген адам, хаос оны жақсы көреді.

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Эй, сәлем, менің әдемі ессіздігім.

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Менің әдемі ақылсыздығым

Эй, сәлем, менің әдемі ессіздігім.