Sanctuary Act Ii: Light's Memories - Persefone

In her sad face signs of suffering are drawn

Caused by tears she shed for so many nights

Where darkness was the only companion

That fulfilled the emptiness of Core

I can feel her essence in the air

Her face still reflects on every river

I can still see her moving like leaves on a tree

I think I still can…

I miss her gleaming morning smile

I wish she were here to comfort my soul

The innocence of her mind

The fragile innocence as the butterfly wings

I pray for nightmares to end

Core, light that surrounds me

Let there be light again

Let the scars stop bleeding

As days and nights go by she tries to find comfort in her loneliness

Buried in the abyss of her own desperation

She wonders if this will last forever

For to get back to the Light forever she would cry

Оның мұңды жүзінде азап белгілері байқалады

Оның көз жасынан көп түн төген            

Қараңғылық жалғыз серік болған жерде

Бұл Core бостығын толтырды

Мен оның мәнін ауада сезінемін

Оның жүзі әлі күнге дейін әр өзенде көрінеді

Мен оның ағаштың жапырақтарындай қозғалып жатқанын әлі көріп тұрмын

Менің ойымша, мен әлі де аламын ...

Мен оның таңғы жарқыраған күлкісін сағындым

Ол менің жанымды жұбату үшін осында болғанын қалаймын

Оның санасының кінәсіздігі

Көбелек қанатындай нәзік пәктік

Мен қорқынышты түстердің аяқталуы үшін дұға етемін

Өзек, мені қоршап тұрған жарық

Қайтадан жарық болсын

Шрамы қан кетуді тоқтатсын

Күндер мен түндер өтсе ол жалғыздықтан жұбатуға тырысады

Өзінің шарасыздығы тұңғиығына көмілген

Ол бұл мәңгілік жалғасады ма?» деп ойлайды

Нұрға мәңгілік оралу үшін ол жылайтын