Про ёжика - Павел Фахртдинов

Вот уже сколько лет, постаревший и одинокий,

Ежик ищет какой-нибудь выход из пены тумана.

Вот уже сколько лет он пытается выйти к дороге,

Но вокруг только поле в тумане.

И даже не странно,

Что его не разыскивают.

А кому его ждать-то?

Мишка умер, наверно, давно от нехватки варенья.

А больше и нет никого.

Разве только лошадка…

Да и та не больше, чем вымысел воображенья.

Вот уже сколько лет пронеслось, и Алиса забыла

О чудесной стране и с счастливой чеширской улыбкой

Она гонится за ритмом жизни с упорством Ахилла

И не может догнать.

Потому и улыбка так зыбка.

А страною чудес и мечтаний теперь стала Франция.

Жаль, безумный отец математик в наследство оставил

Только книжку, а не состоянье.

Да что уж ругаться и Грустить?

Надо принца искать.

А принц на расстоянии

Далеко-далеко от Земли с баобабом сражается,

И грустит об увядшем цветке.

Да без настроения

Иногда полистает книжонку про то, как направился

Ежик в страшный туман к загрустившему другу с вареньем.

Қанша жылдан бері қартайып, жалғызсырап,

Кірпі тұман көбігінен шығудың жолын іздейді.

Қанша жылдан бері ол жолға шығуға тырысады,

Бірақ айналада тұман басқан дала ғана.

Және бұл тіпті таңқаларлық емес

Оның қаламағаны.

Ал оны кім күтіп тұр?

Аю баяғыда кептелістің жоқтығынан өлген болуы мүмкін.

Ал басқа ешкім жоқ.

Бұл жай жылқы ма...

Иә, бұл қиялдан басқа ештеңе емес.

Қаншама жылдар өтті, Алиса ұмытты

Керемет ел және бақытты Чешир күлімсіреу туралы

Ол Ахиллестің қайсарлығымен өмір ырғағын қуады

Ал жете алмаймын.

Сондықтан күлімсіреу тұрақсыз.

Франция қазір ғажайыптар мен армандардың еліне айналды.

Ақылсыз әке математикті мұра етіп қалдырғаны өкінішті

Тек кітап, байлық емес.

Неліктен ант беріп, қайғыру керек?

Біз ханзаданы іздеуіміз керек.

Ал ханзада алыста

Жерден алыс жерде ол баобабпен күреседі,

Ал солған гүлге қайғы.

Иә, көңіл-күй жоқ

Кейде ол қалай өткені туралы кітапты парақтайды

Қорқынышты тұмандағы кірпі кептеліспен қайғылы досына.