Al Este Del Edén - Paloma San Basilio

Alguien dijo quiero cantar mi canción preferida

que por los sembrados de arroz aprendí de memoria,

en horas de desaliento, cuando más duele la herida,

entre montañas de arados y falta de semillas.

Campesinos y estudiantes tiran de esa cortina

Y a lo lejos se distinguen hilos de luz y plata

bañando la piel desnuda detrás de la neblina

donde se esconde la noche afilando su espada.

Y en la aurora de los poetas libres

oí cantar al este del Edén,

almendros y laurel,

te vi volver al Este del Edén.

Alguien dijo puedo volar, tengo alas de verdad,

me crecieron en la celda entre muros de hielo,

cuando la llave dio vueltas dentro de mi soledad,

me llegó una escalera caída del cielo.

Y en la aurora de los poetas libres oí cantar al este del Edén,

almendros y laurel, te vi volver al Este del Edén.

Vi volver otras sonrisas más felices que nunca,

con lo que creí perdido bajo el peso del metal,

más allá del horizonte sé que espera tu boca

a mis labios agrietados por caminos de sal.

En la aurora de los poetas libres

oí cantar al este del Edén,

almendros y laurel, te vi volver al este del Edén,

al este del Edén, al este del Edén…

Біреу менің сүйікті әнімді айтқым келеді деді

Күріш егістігінен жатқа үйрендім,

ренжіген сағаттарда, жара қатты ауырғанда,

соқа тауларының арасында және тұқымның жоқтығы.

Сол шымылдықты шаруалар мен студенттер тартады

Ал қашықтықта ақшыл және күмістің жіптері ерекшеленеді

тұманның артындағы жалаңаш теріні шомылу

семсерін қайрап түн жасырады.

Ал азат ақындардың таңында

Мен Едемнің шығысында ән айтқанын естідім,

бадам ағаштары мен лавр,

Мен сенің Шығыс Едемге қайтып бара жатқаныңды көрдім.

Біреу мен ұша аламын, менің қанаттарым бар деді

Олар мені мұз қабырғаларының арасындағы ұяшықта өсірді,

жалғыздығымның кілті айналғанда,

Мен аспаннан құлаған баспалдақ алдым.

Еркін ақындардың таңында мен Едемнің шығысы ән салғанын естідім.

бадам ағаштары мен лавр, мен сенің Едемнің шығысына оралғаныңды көрдім.

Мен басқа күлкілердің бұрынғыдан да бақытты оралғанын көрдім,

Мен металдың салмағынан жоғалды деп ойлаған нәрсемен,

Көкжиектен ары мен сенің аузың күтіп тұрғанын білемін

тұзды жолдармен жарылған ерніме.

Азат ақындардың таңында

Мен Едемнің шығысында ән айтқанын естідім,

бадам ағаштары мен лавр, мен сенің Едемнің шығысына оралғаныңды көрдім,

Едемнің шығысы, Едемнің шығысы...