Recuerdos (Memory) - Paloma San Basilio, Andrew Lloyd Webber

Noche

El silencio me llena

De recuerdos, de pena,

De nostalgia de ayer

Estoy sola, me envuelve una fría luz de gas,

Con el viento nadie más

Veo en la luz de la luna

Esos viejos paisajes de mi vida de ayer

Y recuerdo caricias que no fueron amor

Un poema y una flor

Cada noche, como hoy

Mi alma va suplicante

Voy buscando calle arriba andando

El dia que amanece

Luces que iluminen mi vida

Resplandor de un mañana

Que me ayude a olvidar

Si amanece se irán a perder con mi dolor

Los recuerdos hacia el mar

Vuelve

Se oscurece mi alma, el ocaso se lleva

La esperanza de amar

Los recuerdos son sombras que no puedo borrar

Ni olvidarme de llorar

Ni olvidarme de llorar

Кеш

үнсіздік мені толтырады

Естеліктерден, қайғыдан,

кешегі күнге деген сағыныш

Мен жалғызбын, мені суық газ жарығы қоршап тұр,

Желмен басқа ешкім жоқ

Мен ай сәулесінде көремін

Менің кешегі өмірімнің ескі пейзаждары

Ал махаббат емес еркелетулер есімде

Өлең мен гүл

Бүгінгідей әр түн

жаным жалбарынады

Мен көшеге қарап келе жатырмын

таң атқан күн

менің өмірімді нұрландыратын шамдар

таңның нұры

ұмытуға көмектес

Таң атса, олар менің қайғыммен бірге жоғалады

теңізге қарай естеліктер

Қайтарады

Менің жаным қараңғыланады, ымырт кетеді

махаббат үміті

Естеліктер мен өшіре алмайтын көлеңкелер

жылауды да ұмытпа

жылауды да ұмытпа