Вороны - Олег Газманов

Мне говорят, что короче скоро будут ночи,

Мне говорят, что рассветы заменят закат,

Все говорят, а вороны — вороны хохочут —

Хотят, чтоб рассвет был скорее распят.

И некуда деться, себе я твержу

Но, ногти ломая, рассветы держу.

А бог, который висит на стене,

Все спорит с Богом, который во мне.

Привык я не верить в плакатный стих,

Я болен словами, я прячусь от них.

Мне трудно дышать, я прошу дайте срок

Отвыкнуть от фальши печатных строк.

Старый бог, что висел на стене,

Говорил всем тем, кто предшествовал мне:

«Кулаки разожмите — мы к цели пришли».

И гвозди с хрустом в ладони вошли!!!

И опять попугаи со всех сторон,

И снова спускаются стаи ворон,

И новый бог, что висит на стене,

Все спорит с Богом, который во мне…

Олар маған түндердің жақында қысқаратынын айтады,

Олар маған таңның атысы күннің батуын ауыстырады дейді

Барлығы сөйлейді, ал қарғалар - қарғалар күледі -

Олар таңның тезірек айқышқа шегеленгенін қалайды.

Ал баратын жерім жоқ деп өзіме айтамын

Бірақ, тырнақтарымды сындырып, таңды ұстаймын.

Ал қабырғада ілулі тұрған құдай

Бәрі менің ішімдегі Құдаймен таласады.

Мен плакат өлеңіне сенбеуге үйрендім,

Мен сөзбен ауырдым, олардан жасырамын.

Маған тыныс алу қиын, маған уақыт беруіңізді сұраймын

Жалған басылған сызықтар әдетінен арылыңыз.

Қабырғада ілулі тұрған ескі құдай

Мен өзімнен бұрын болғандардың бәріне айттым:

«Жұдырығыңызды ашыңыз – мақсатқа жеттік».

Ал тырнақтар алақанға кіріп кетті!!!

Және тағы да барлық жағынан тотықұстар,

Қарғалар тағы да түседі,

Ал қабырғаға ілулі тұрған жаңа құдай

Бәрі менің ішімдегі Құдаймен таласады...