Под стук колёс - Олег Газманов

В который раз иду я вдоль перрона

Привычен звук вокзальной суеты

Последний шаг, и я уже в вагоне,

А за окном летят цветные сны.

Припев:

Под стук колес ловлю я дней минувших тень,

Под стук колес мне время шепчет о тебе

Пусть говорят, что мы былого не вернем

Не верю я, что все теряю с каждым днем.

Я знаю, что не стоит возвращаться

Мне дважды в эту реку не войти

Ночным экспрессом годы будут мчаться

И нет у них обратного пути

Я детство никогда не повстречаю

Надеяться на чудо смысла нет,

Но все-таки монетку опускаю,

Жду, что зеленый загорится свет.

Под стук колес ловлю я дней минувших тень,

Под стук колес мне время шепчет о тебе

Под стук колес я погружаюсь тихо в грусть

Пишу на стеклах запотевших: «Я вернусь».

Мен тағы да платформамен жүремін

Станцияның әбігерінің үйреншікті дыбысы

Соңғы қадам, мен қазірдің өзінде көліктемін,

Ал терезенің сыртында түрлі-түсті армандар ұшып жатыр.

Хор:

Дөңгелектердің дыбысы астында мен өткен күндердің көлеңкесін аламын,

Дөңгелектердің дыбысы астында уақыт маған сен туралы сыбырлайды

Өткенді қайтармаймыз десін

Мен күнде бәрін жоғалтып жатқаныма сенбеймін.

Қайтып келудің қажеті жоқ екенін білемін

Мен бұл өзенге екі рет кіре алмаймын

Түнге қарай жылдар жарысады

Ал олардың кері қайтар жолы жоқ

Мен ешқашан балалық шағымды кездестірмеймін

Ғажайыпқа үміттенудің қажеті жоқ

Бірақ мен тиын түсіремін,

Жасыл шамның жанғанын күтіп отырмын.

Дөңгелектердің дыбысы астында мен өткен күндердің көлеңкесін аламын,

Дөңгелектердің дыбысы астында уақыт маған сен туралы сыбырлайды

Дөңгелектердің дыбысына мен үнсіз мұңға батып кетем

Мен тұманды көзілдіріктерге: «Мен қайтамын» деп жазамын.