Детство моё - Олег Газманов

Детство мое- кораблик бумажный

Детство мое- пускается в путь

Ты меня не забудь

Детство мое- кораблик уходит в туман

За океан, к синим ветрам

Детство мое- смешная девченка

Детство мое- зднавствуй Асоль

Я прошу, ну позволь

Детство мое- ну зачем эти слезы и боль

Я ведь с тобой, буду вечно с тобой

Годы звонкие, кожа тонкая

Вместе выдержим горе- небеда,

А я маленький, рядом с маменькой

В старых валенках топаю

Сюда, сюда

Сюда, сюда

Детство мое- скорее стать взрослым

Детство мое- спешить и спешить

Ах как хочется жить!

Детство мое- в переди так дорога длина,

Но почему все короче она?

Детство мое- заброшенный дворик

Нищий старик просит воды

И скажу я в ответ: (Дедушка, пей,

А ведь я никогда не умру).

(Нет) — никогда, он не скажет в ответ

Менің балалық шағым қағаздан жасалған қайық

Менің балалық шағым келе жатыр

Сен мені ұмытпайсың

Менің балалық шағым - қайық тұманға түседі

Мұхит үстінде, көк желдерге

Менің балалық шағым қызық қыз

Менің балалық шағым - сәлем Асоль

Мен сұраймын, рұқсат етіңіз

Менің балалық шағым - бұл неге көз жасы мен ауырсынуы

Мен сенімен біргемін, мен сенімен мәңгі бірге боламын

Жылдар шулы, терісі жұқа

Біз бірге қайғыға төтеп береміз, аспан,

Ал мен анамның қасында кішкентаймын

Мен ескі киіз етікпен басамын

Мұнда, мына жерде

Мұнда, мына жерде

Менің балалық шағым ересек болу

Менің балалық шағым – асығыс, асығыс

О, мен қалай өмір сүргім келеді!

Менің балалық шағым өте қымбат ұзындықтың алдында,

Бірақ ол неге қысқа?

Менің балалық шағым қараусыз қалған аулада өтті

Қайыршы қарт су сұрайды

Мен жауап ретінде айтамын: (Ата, ішіңіз,

Бірақ мен ешқашан өлмеймін).

(Жоқ) – ешқашан, ол жауап бермейді