Бродяга - Олег Газманов

В пустынях и песках мечту свою искал бродяга.

Змея и скорпион тревожили твой сон бродяга.

В барханах спрятан клад, поведал старый бек бродяге.

Мечта лежит в песках, но, чтоб её найти,

Бродяга на бархане должен вырастить цветы.

Подслушал старый бек, что ищет свой бархан бродяга.

При этом думал хан, не вырастит цветы бродяга.

Пусть только клад найдёт, я прикажу схватить бродягу,

А сотни тысяч слуг посадят миллион цветов,

Ну, хоть один, да прорастёт.

Говорил мне хан, не ходи на бархан,

На бархане цветы не растут.

Говорил мне хан, но я очень упрям,

Но в песках мои маки цветут.

Счастливый день пришёл, бархан мечты нашёл бродяга,

Но вероломный хан в темницу заточил бродягу.

А сотни тысяч слуг засеяли бархан цветами,

Но ждёт напрасно хан, цветы его надежд завяли.

Ну хоть один, ну хоть один, ну хоть один, нет все лежат.

Говорил мне хан, не ходи на бархан,

На бархане цветы не растут.

Говорил мне хан, но я очень упрям,

Но в песках мои маки цветут.

И вынужден был хан на волю отпустить бродягу,

И тут же посадил прекрасные цветы бродяга.

И вот взошли цветы, открылся клад мечты бродяге,

И изумлённый хан увидел сквозь цветы,

Мечтою оказалась дева дивной красоты

Oh, girl, oh, girl, oh, girl, oh, girl...

Говорил мне хан, не ходи на бархан,

На бархане цветы не растут.

Говорил мне хан, но я очень упрям,

Но в песках мои маки цветут.

Говорил мне хан, не ходи на бархан,

На бархане цветы не растут.

Говорил мне хан, но я очень упрям,

Но в песках мои маки цветут.

Шөл мен құмда қаңғыбас арманын іздеді.

Жылан мен шаян ұйқыңды бұзды, қаңғыбас.

Шатырда қазына тығылып жатыр, – дейді қарт бек қаңғыбасқа.

Арман құмда жатыр, бірақ оны табу үшін,

Шатырдағы қаңғыбас гүл өсіруі керек.

Қарт бек қаңғыбастың оның төбесін іздеп жүргенін естіді.

Сол тұста хан босаға гүл өспейді деп ойлады.

Ол қазынаны тапсын, мен қаңғыбасты ұстауға бұйрық беремін,

Жүздеген мың қызметшілер миллион гүл отырғызады,

Ең болмағанда біреуі өседі.

Хан маған айтты, құмға барма,

Шаңдарда гүлдер өспейді.

Хан маған айтты, бірақ мен өте қыңырмын,

Бірақ құмда менің көкнәр гүлдейді.

Бақытты күн келді, қаңғыбас арман төбесін тапты,

Бірақ опасыз хан қаңғыбасты түрмеге қамады.

Жүздеген мың қызметшілер төбені гүлдермен септі,

Бірақ хан босқа күтеді, үмітінің гүлдері солып қалды.

Е, тым болмаса бір, жарайды, ең болмаса біреуі, жақсы, ең болмаса біреуі, жоқ, бәрі өтірік айтады.

Хан маған айтты, құмға барма,

Шаңдарда гүлдер өспейді.

Хан маған айтты, бірақ мен өте қыңырмын,

Бірақ құмда менің көкнәр гүлдейді.

Ал хан қаңғыбасты босатуға мәжбүр болды,

Содан қаңғыбас әдемі гүлдер отырғызды.

Содан кейін гүлдер көтерілді, армандардың қазынасы қаңғыбасқа ашылды,

Ал таңырқаған хан гүлдерді көрді,

Арман ғажайып сұлулық қыз болып шықты

Әй, қыз, о, қыз, о, қыз, о, қыз...

Хан маған айтты, құмға барма,

Шаңдарда гүлдер өспейді.

Хан маған айтты, бірақ мен өте қыңырмын,

Бірақ құмда менің көкнәр гүлдейді.

Хан маған айтты, құмға барма,

Шаңдарда гүлдер өспейді.

Хан маған айтты, бірақ мен өте қыңырмын,

Бірақ құмда менің көкнәр гүлдейді.