Последнее письмо - Николай Расторгуев

Над нами сотни тонн породы,

Нас завалило двести метров.

Мы ждём, листаем свои годы —

Здесь нет закатов, нет рассветов.

Пишу письмо, где нет секретов;

Пишу тебе, в холодной тьме

Пропали чувства, нет ответов —

Шахтёры в угольной тюрьме.

Мы в стороне от всех миров,

Все мысли только о тебе.

Здесь: нет ни солнца, нет цветов;

-

И каждый пишет сам себе.

Припев:

Надежды нет, осталось пять шахтёров.

Мы перестали верить, перестали ждать.

Мы взаперти и плачет город.

Прости, родная, что не успел понять.

Здесь нет ни неба, ни крестов;

Я умираю, всех простил.

Не вижу света, нет ветров.

Как жаль, что я не долюбил.

Там, наверху, у входа в шахту

В твоих руках обед остыл.

Я знаю, вы несёте вахту.

Прости, что я не долюбил.

Припев:

Надежды нет, осталось пять шахтёров.

Мы перестали верить, перестали ждать.

Мы взаперти и плачет город.

Прости, родная, что не успел понять.

Я дочке платье заказал,

Хотел на свадьбу подарить.

Я бросил пить, я доказал —

Никто не сможет так любить.

Я знаю, ты зовёшь: «Вернись!

Живым вернись, я всё прощу!»

Не надо слёз, прошу, держись —

И расскажи всё малышу.

Припев:

Надежды нет, осталось пять шахтёров.

Мы перестали верить, перестали ждать.

Мы взаперти и плачет город.

Прости, родная, что не успел понять.

Прости, родная, что не успел обнять.

Прости, родная, я не успел…

Үстімізде жүздеген тонна тас,

Бізді екі жүз метр басып өттік.

Біз күтеміз, жылдарымызды парақтаймыз -

Күннің батуы да, шығуы да жоқ.

Құпия жоқ жерде хат жазып отырмын;

Мен саған суық қараңғыда жазып отырмын

Жоғалған сезімдер, жауаптар жоқ -

Көмір түрмесіндегі кеншілер.

Біз бар әлемнен алшақпыз,

Барлық ой тек сен туралы.

Мұнда: күн жоқ, гүлдер жоқ;

-

Әркім өзіне жазады.

Хор:

Үміт жоқ, бес кенші қалды.

Біз сенуді, күтуді тоқтаттық.

Бізді қамап, қала жылап жатыр.

Кешіріңіз, қымбаттым, түсініп үлгермедім.

Мұнда аспан да, крест те жоқ;

Мен өлемін, мен бәрін кешірдім.

Мен жарықты да, желді де көрмеймін.

Ғашық болмағаным қандай өкінішті.

Жоғарыда, шахтаға кіре берісте

Түскі ас сіздің қолыңызда салқын.

Сенің күзетте екеніңді білемін.

Сені сүймегенім үшін кешірші.

Хор:

Үміт жоқ, бес кенші қалды.

Біз сенуді, күтуді тоқтаттық.

Бізді қамап, қала жылап жатыр.

Кешіріңіз, қымбаттым, түсініп үлгермедім.

Мен қызыма көйлек тапсырыс бердім,

Мен тойға бергім келді.

Мен ішуді қойдым, дәлелдедім -

Ешкім бұлай сүйе алмайды.

Сіз қоңырау шалып жатқаныңызды білемін: «Қайтып кел!

Тірі қайт, мен бәрін кешіремін!"

Көз жасының қажеті жоқ, күте тұрыңыз -

Ал балаға бәрін айт.

Хор:

Үміт жоқ, бес кенші қалды.

Біз сенуді, күтуді тоқтаттық.

Бізді қамап, қала жылап жатыр.

Кешіріңіз, қымбаттым, түсініп үлгермедім.

Кешір, жаным, құшақтап үлгермедім.

Кешіріңіз жаным, уақытым болмады...