Uncomfortable Silence - Natalie Duncan

Where are all the flowers?

Did they wilt and shrivel inside me,

To blend with the leather skin I wear

That masks the tar covered streets.

Where do they all go?

Winding like ribbon silk

That old tarmac tapestry,

That covers every one of our sins.

And I walked a long way home,

Left behind a faded smile.

And walked right into the emptiness of my home,

It covered up my cheeks.

And I sat in silence,

Conversations in my ears.

I’m looking back on the happy returns

Of my birthday card years.

Hold out your hands together.

I don’t need you here forever.

Just someone right now

To hold me 'cause I’m broken.

Then you can go and leave me,

In uncomfortable silence.

Wearing out my shoes, treading over diamonds.

Ones that pave these broken streets,

Ones that carry my dead weight.

Now my bed sheets look presentable.

And I feel the electric fire’s orange glow

And I remember all the drunken promises made.

They lie shattered on the floor.

And I sit here wanting more.

Hold out your hands together.

I don’t need you here forever.

Oh I… Just someone right now

To hold me 'cause I’m broken.

Then you can go and leave me.

In uncomfortable silence.

Underneath my cloudy bloom.

Where the tower blocks,

They cover up my moon.

I’m so wrapped in your love,

Like a baby kicking in it’s womb

Oh and you give me the blues

Every time you leave the room.

Ooh I…

Ooh I…

No I…

Mmm no I…

Барлық гүлдер қайда?

Олар менің ішімде солып, тозды ма?

Мен киетін былғарымен  араласу үшін

Бұл шайырмен жабылған көшелерді бүркемелейді.

Олардың барлығы қайда барады?

Жібек таспа сияқты орау

Сол ескі асфальт гобелен,

Бұл біздің әрбір күнәмізді жабады.

Мен үйге ұзақ жол жүрдім,

Артында өшпес күлкі қалды.

Мен үйімнің бос жеріне кірдім,

Ол менің бетімді жауып тастады.

Ал мен үндемедім     отырдым 

Менің құлағымдағы әңгімелер.

Мен бақытты қайтарымдарға қарап отырмын

Менің туған күні картасының жылдары.

Қолдарыңызды бірге созыңыз.

Маған бұл жерде мәңгі керек емессің.

Дәл қазір біреу

Мен сынғандықтан мені ұстау үшін.

Одан кейін барып, мені тастап кете аласың,

Ыңғайсыз тыныштықта.

Аяқ киімімді киіп, гауһар тастарды басып жүрмін.

Бұл бұзылған көшелерге асфальт төсейтіндер,

Менің өлі салмағымды көтеретіндер.

Енді төсек төсегім әдемі көрінеді.

Мен электр отының қызғылт сары жарқылын сеземін

Менің барлық мас күйінде берілген уәделер есімде.

Олар еденде қираған күйде жатыр.

Мен осында отырмын, одан да көп нәрсені қалаймын.

Қолдарыңызды бірге созыңыз.

Маған бұл жерде мәңгі керек емессің.

О мен... Дәл қазір біреу

Мен сынғандықтан мені ұстау үшін.

Содан кейін мені тастап кете аласыз.

Ыңғайсыз тыныштықта.

Менің бұлтты гүлімнің астында.

Мұнара блоктары қайда,

Олар менің айымды жасырады.

Мен сенің махаббатыңа қатты таң қалдым,

Құрсағын тепкен сәби сияқты

О, сен маған блюз бересің

Бөлмеден шыққан сайын.

Ой мен…

Ой мен…

Жоқ мен…

Ммм жоқ мен…