Ungebrochen - Nachtgeschrei

In Rauch hüllt sich der Horizont,

Der Himmel ist verbrannt

Durch kahle Wälder ziehe ich,

Durch dieses öde Land

Auf verkohlten Feldern

Such ich mit den Krähen Trost

Und in der kalten Asche lese ich meines Schiksals Los

Hundert Tage stand ich

Mit der Klinge in der Hand

Huntert Mal ging ich durchs Feuer,

Hundert Mal hab ich gebrannt

Tausend Narben zieren

Meine Hände und Gesicht

Mein Herz war tausendfach gebrochen,

Doch ich selber nicht

Nicht für dich stand ich im Feuer,

Habe jede Schlacht geschlagen

Noch stehe ich auf den Füßen

Die mich weit und weiter tragen

Ich schärfe meine Klinge,

Versteckt an diesem Ort

Wo allein meine Taten

Schwerer wiegen als dein Wort

Hundert Tage stand ich

Mit der Klinge in der Hand

In Schnee und Asche habe ich

Meinen Namen eingebrannt

Tausend Nächte habe ich

Gekämpft und überlebt

Ich nahm euch alles, gab euch nichts

Und legte Feuer an die Welt

So viele Nächte habe ich

Gekämpft und überlebt

Ich nahm euch alles, gab euch nichts

Und legte Feuer an die Welt

Көкжиек түтінге оранған,

Аспан өртенді

Мен жалаңаш ормандарды аралаймын,

Осы қаңырап бос жатқан жер арқылы

Күйіп кеткен өрістерде

Мен қарғалардан жұбаныш іздеймін

Ал суық күлде мен тағдырымды оқыдым

Мен жүз күн тұрдым

Қолында пышақпен

Хантерт рет мен оттың арасынан өттім

Жүз рет күйдім

Мың тыртық сән береді

Менің қолым мен бетім

Менің жүрегім мың рет жараланды

Бірақ өзім емес

Мен сен үшін отқа түскен жоқпын

Мен әр шайқасқа шықтым

Мен әлі аяғымнан тұрдым

Мені алыс-жақыннан алып жүр

Мен пышағымды қайраймын

Бұл жерде жасырылған

Жалғыз менің істерім қайда

сөзіңізден асып түседі

Мен жүз күн тұрдым

Қолында пышақпен

Қар мен күлде менде бар

Менің атымды белгіледі

Менің мың түнім бар

Соғысты және аман қалды

Мен сенен бәрін алдым, саған ештеңе бермедім

Және әлемге от жағу

Менің түндерім көп

Соғысты және аман қалды

Мен сенен бәрін алдым, саған ештеңе бермедім

Және әлемге от жағу