Die Geister, Die Uns Riefen - Nachtgeschrei

Wir kamen aus der Stille, vom Ufersaum der Nacht

Im Sand der Zeit verloren, kein Gott hielt seine Wacht

Wir lauschten in der Tiefe, gierig jedem Klang

Doch aus Leere wehten hohle Rufe nur heran

Wir kamen aus der Schwärze, dort wo die Zeit verrinnt

Niemand hat uns kommen sehen, ein jeder Blick blieb blind

Was erhoffen wir zu finden?

Wer soll unsere Rufe hören?

Wer will unsere Taten wägen?

Wer soll unsere Ruhe stören?

Plötzlich ist ein Klang da und ein Licht

Ein Raunen in den Wipfeln, das unsere Stille bricht

Ein Flüstern wird zum Brüllen, wird zum Sturme, bricht sich Bahn

Die Geister, die uns riefen, halten uns in ihrem Bann

Wir kamen aus der Schwärze, dort wo die Zeit verrinnt

Niemand hat uns kommen sehen, ein jeder Blick blieb blind

Was erhoffen wir zu finden?

…

Lass uns wie Donner sein in einer stillen Zeit

Lass uns zusammenstehen, ein Licht in Dunkelheit

Die Welt lauert im Schatten und hält den Atem an

Unser Flüstern wird zum Brüllen — wird zum Sturme — bricht sich Bahn

Was erhoffen wir zu finden?

…

Тыныштықтан, түннің шетінен келдік

Уақыттың құмында адасып, сағатын еш құдай сақтамаған

Түбімізде әр дыбысты ашкөздікпен тыңдайтынбыз

Бірақ бос жерден қуыс айғай ғана естілді

Уақыт зымырап өткен қара жерден шықтық

Келгенімізді ешкім көрмеді, әр көзқарас соқыр болып қалды

Біз не табамыз деп үміттенеміз?

Біздің қоңырауларымызды кім естиді?

Біздің істерімізді кім таразылайды?

Біздің демалысымызды кім бұзады?

Кенет дыбыс пен жарық естілді

Біздің тыныштығымызды бұзатын ағаш шыңдарындағы шу

Сыбыр дүбірге айналады, дауылға айналады, жерді бұзады

Бізді шақырған рухтар бізді таң қалдырады

Уақыт зымырап өткен қара жерден шықтық

Келгенімізді ешкім көрмеді, әр көзқарас соқыр болып қалды

Біз не табамыз деп үміттенеміз?

...

Тыныш уақытта найзағайдай болайық

Бірге тұрайық, Қараңғыда нұр

Дүние көлеңкеде тығылып, тынысын ұстайды

Біздің сыбырымыз гуілге айналады - дауылға айналады - үзіледі

Біз не табамыз деп үміттенеміз?

...