Jusqu'à quand ? - MYSTIK

Il est temps

Que tu tendes tes bras

Que tu t’occupes de tes enfants

Deuxième, troisième génération, étrangers jusqu'à quand

Est-ce que tu réalises que j’me sens perdu

Tu m’as donné l’sein

Puis tu m’as dit dégage, tu fais du bruit, tu pues

Je sais qu’tu m’portes pas dans l’cœur

Je l’vois, je l’sens, tu m’as pas traité comme les autres

J’l’ai vu en grandissant

J’connais rien du bled, moi, c’est mes parents qui sont venus ici

Pour être ici j’ai rien demandé à personne, moi

J’aime pas l’foot, j’aime le dessin, en plus j’crois qu’j’suis doué

Treize, quatorze, quinze ans, j’pense qu'à jouer

En bas avec mes potes, on fait pas d’différence

C’est pas bien de faire la différence, chacun ses origines

Ça m’fait bizarre quand j’entends «tu viens d’où?»

Si vous êtes pas bien ici, rentrez chez vous

Mais tu veux qu’j’aille où?

C’est ici qu’j’ai mes repères, j’te répète

J’connais rien d’là-bas

C’est le pays d’mon père et d’ma mère

Ici ma présence égal insécurité

Identité rejetée, j’veux juste exister

Il est temps

Que tu tendes tes bras

Que tu t’occupes de tes enfants

Deuxième, troisième génération, étrangers jusqu'à quand

J’ai vingt-quatre, vingt-cinq piges, une petite vie d’famille

Un taf, une femme, un garçon, une fille

J’suis venu tenter ma chance, mes gosses sont nés ici

Si possible j’aimerais construire et faire ma vie ici

J’ai la chance de voyager, d’aller à l'étranger

Et franchement ici je m’sens vraiment étranger

Y a trop d’a priori malgré les années passées

C’est toujours tendu pour les enfants des enfants d’immigrés

Faut qu’les choses changent, la république française

Doit reconnaître ses gosses et leur donner la chance

C’est juste mon avis, c’que j’pense

Dans la vie de tous les jours, on les voit pas les soi-disant valeurs d’la

France

Tu viens d’Afrique du Nord, d’Afrique Noire ou des pays d’l’Est

N’oublie pas, t’as l’droit à un bout d’terre sur terre

La terre appartient à personne, tous des humains

C’est la politique et le fric qui divisent

Il est temps

Que tu tendes tes bras

Que tu t’occupes de tes enfants

Deuxième, troisième génération, étrangers jusqu'à quand

Ici on met les gens dans les cases

Tu veux faire un test

Laisse-toi pousser la barbe, traverse la rue, kamikaze

Stigmatisés pour justifier les statistiques

Arrêtez, pourquoi devrais-je porter les maux d’la société

J’connais des gens avec plein d’diplômes juste pour poser leurs clés dessus

Le monde du travail s’en fout d’leur cursus

Alors ils mettent leurs propres envies d’côté, y a des bouches à nourrir

Triste réalité, c’est ça ou mourir

À la base on part avec les mêmes chances et après

Les choses changent, avec les préjugés on danse

Le poids du fardeau s'évalue quand on l’porte

Comme celui des épreuves derrière derrière nos portes

Il est temps

Que tu tendes tes bras

Que tu t’occupes de tes enfants

Deuxième, troisième génération, étrangers jusqu'à quand

Уақыт келді

Қолыңды созуың үшін

Сіз балаларыңызға қамқорлық жасайсыз

Екінші, үшінші ұрпақ, бейтаныс адамдар қашанға дейін

Түсінесің бе, мен өзімді жоғалтқандай сезінемін

Сіз маған кеуде бердіңіз

Сонда сен маған шық, шу шығар, сасық деп айттың

Білемін сен мені жүрегімде алып жүрмейтініңді

Мен оны көремін, сеземін, сен маған басқалар сияқты қарамадың

Мен оның өсіп келе жатқанын көрдім

Қан туралы ештеңе білмеймін, мен, мұнда келген ата-анам

Мұнда болу үшін мен ешкімнен сұрамадым, өзімнен

Мен футболды ұнатпаймын, сурет салғанды ​​ұнатамын, сонымен қатар өзімді жақсымын деп ойлаймын

Он үш, он төрт, он бес жаста мен тек ойнауды ойлаймын

Менің туыстарым, біз ештеңені өзгертпейміз

Айырмашылық жасау жақсы емес, әркімнің өз шығу тегі бар

«Сен қайдансың?» дегенді естігенде, шошып кетемін.

Бұл жерде жақсы болмасаң, үйге қайт

Бірақ қайда барғанымды қалайсың?

Міне, мен сізге тағы да қайталаймын

Мен ол жақта ештеңе білмеймін

Бұл менің әкем мен шешемнің елі

Бұл жерде менің қатысуым сенімсіздікпен тең

Жеке куәлік қабылданбады, мен бар болғым келеді

Уақыт келді

Қолыңды созуың үшін

Сіз балаларыңызға қамқорлық жасайсыз

Екінші, үшінші ұрпақ, бейтаныс адамдар қашанға дейін

Менің жиырма төрт, жиырма бес жасым, шағын отбасылық өмірім бар

Жұмыс, әйел, ұл, қыз

Мен бағымды сынауға келдім, балаларым осында дүниеге келді

Мүмкін болса, мен осында өмірімді салып, өмір сүргім келеді

Менде саяхаттауға, шетелге шығуға мүмкіндігім бар

Шынымды айтсам, мен өзімді бөтен сезінемін

Көптеген жылдарға қарамастан болжамдар өте көп

Иммигранттардың балалары үшін бұл әрқашан шиеленіс

Бәрін өзгерту керек, Франция Республикасы

Балаларын танып, оларға мүмкіндік беруі керек

Бұл жай ғана менің пікірім, менің ойым

Күнделікті өмірде біз құндылықтар деп аталатын нәрсені көрмейміз

Франция

Сіз Солтүстік Африкадан, Қара Африкадан немесе Шығыс елдерінен келдіңіз

Ұмытпа, сенің жер бетінде бір үзім жерге құқығың бар

Жер ешкімдікі емес, барлық адамдарға тиесілі

Бөліп жатқан саясат пен ақша

Уақыт келді

Қолыңды созуың үшін

Сіз балаларыңызға қамқорлық жасайсыз

Екінші, үшінші ұрпақ, бейтаныс адамдар қашанға дейін

Мұнда біз адамдарды жәшіктерге саламыз

Сіз сынақтан өткіңіз келеді

Сақалыңды өсір, көшеден өт, жанкешті

Статистиканы негіздеу үшін стигматизацияланған

Тоқта, мен неге қоғамның жамандығын арқалауым керек

Мен кілттерін қою үшін көп дипломы бар адамдарды білемін

Жұмыс әлемі олардың бағытына мән бермейді

Сондықтан олар өз қалауларын шетке қояды, тамақтандыратын ауыз бар

Қайғылы шындық, бұл солай немесе өлу

Негізінде біз бірдей мүмкіндіктерден бастаймыз, содан кейін

Жағдай өзгереді, біз немқұрайлылықпен билейміз

Жүктің салмағы оны көтерген кезде бағаланады

Біздің есігіміздің арғы жағындағы қиындықтар сияқты

Уақыт келді

Қолыңды созуың үшін

Сіз балаларыңызға қамқорлық жасайсыз

Екінші, үшінші ұрпақ, бейтаныс адамдар қашанға дейін